Getur verið að covid hafi verið sleppt viljandi?

Um þetta fjallaði ég í morgunblaðsgrein 16. ágúst 2023. Mikið af því sem gert var í aðdraganda og upphafi kófsins virðist hafa verið úthugsað til að hámarka ávinning þeirra sem vissu.

========================================

Glæpur aldarinnar: Tímavélin

Kór­ónufar­ald­ur­inn var byrjaður í ág­úst 2019 og er hluti af mun stærra vanda­máli.

 

Í fyrri greinum (29. júní, 7. og 18. júlí) var fjallað um tilraunastofuuppruna covid í nóvember 2019, stjórnlausan líftækniiðnað og hvernig hagsmunaaðilar skipulögðu faraldursviðbrögðin í október 2019 á Event 201. Nú verður haldið dýpra í kanínuholuna því mörgum spurningum er enn ósvarað, því faraldurinn byrjaði fyrr.

Í september 2019 var gagnagrunnur Wuhan-tilraunastofunnar fjarlægður af netinu. Í byrjun október hurfu öll símasamskipti starfsmanna í tilraunastofunni, sem var vísbending um að verið væri að sótthreinsa vinnustaðinn. Fyrstu ummerki um covid voru enn fyrr því í blóðsýni á Ítalíu frá í byrjun september 2019 mældust mótefni gegn veirunni. Faraldurinn var því líklega kominn af stað í ágúst 2019.

Þessi tímasetning skiptir máli því þá var vitað af tilraunastofulekanum mun fyrr og líklegt að einhverjir þátttakendur á Event 201 hafi vitað hvað gerðist. Heimurinn var að verða fyrir höggi og þeir sem vissu gátu skipulagt viðbrögðin.

Miklu máli skipti að halda tilraunastofulekanum leyndum í lengstu lög svo meira svigrúm gæfist til að notfæra sér ástandið. Fyrir þá sem vissu var covid-19 tímavél sem gerði þeim kleift að veðja á sigurvegara á markaði áður en öllu yrði skellt í lás.

Fyrstu viðbrögð Event 201-þátttakendanna voru í þessum dúr, að leyna faraldrinum eins lengi og hægt var. WHO viðurkenndi á óskiljanlegan hátt ekki að öndunarfærasjúkdómur væri loftborinn (sem jók smit) og bandarísk heilbrigðisyfirvöld þögguðu niður tilgátur um tilraunastofuleka og hindruðu flest covid-próf í Bandaríkjunum fram í mars 2020.

Í september 2019 keypti Bill Gates (BMGF) hlut í BioNTech sem þrjátíufaldaðist að virði við þróun bóluefnis Pfizer. Þessi kaup eru þó veigalítil í samanburði við risaviðskiptatækifærið sem fólst í að kaupa og selja í réttum fyrirtækjum áður en faraldurinn skylli á. Faraldur sem átti eftir að valda mestu eignatilfærslu allra tíma frá millitekjufólki til þeirra ofurríku.

Stærsta ráðgátan við Event 201 er hin heppilega tímasetning, strax eftir að vírusinn slapp. Erfitt hefði verið að skipuleggja slíka ráðstefnu með svo stuttum fyrirvara.

En Event 201 var ekki fyrsta faraldursráðstefnan. Í júní 2019 hélt Council of International Relations aðra ráðstefnu, styrkta af sömu aðilum, með skrípó yfirskrift því skipuleggja átti viðbrögð við uppvakningaheimsendi (zombie apocalypse). Viðburðurinn var hins vegar í fullri alvöru með þátttöku helstu lykilstofnana sem lögðu drög að Event 201-viðbrögðunum með frelsisskerðingum og loforði um bóluefnalausn [sem væri útilokað að beita nema afsláttur yrði gefinn af öryggisprófunum]. Viðskiptahugmyndin var fædd og það eina sem þurfti nú var að festa planið í sessi.

Skipuleggjendur Event 201 höfðu því bæði nægan tíma og ástæðu til að skipuleggja viðburðinn til að stýra faraldursviðbrögðunum. Stóra spurningin sem situr eftir er: Slepptu þeir veirunni líka eða var tímasetning Event 201 bara heppni?

En hvernig komst heimsbyggðin á þann stað að hagsmunaaðilar gætu skipulagt faraldursviðbrögð?

Ein leið í leit að svari felst í að kynna sér betur þriðja skipuleggjanda Event 201, World Economic Forum, WEF.

WEF eru öflugustu þrýstisamtök heims og með það yfirlýsta markmið að koma á nýju [miðstýrðu] heimsskipulagi því þeir telja að hnattvæddum heimi sé best stýrt með samstarfi stórfyrirtækja, ríkisstjórna og samfélagssamtaka. Dæmi um verkefni hjá þeim er „the Great Reset“, þar sem þeir sáu tækifæri í „covid-krísunni“ til að auka vald alþjóðastofnana [og þar með eigin völd]. Til að koma sínum málum í gegn finna samtökin efnilega stjórnmálamenn, sem þeir þjálfa og styðja í valdastöður. Dæmi um slíka skjólstæðinga eru Pútín, Angela Merkel, Emmanuel Macron, Mark Rutte og Justin Trudeau (og meirihluti ráðherrateymis hans).

Samvinnu WEF við Sameinuðu þjóðirnar hefur verið lýst sem stofnanayfirtöku og árlegir fundir WEF í Davos, þar sem stjórnmálamenn og útvaldir ofurríkir hittast, hafa verið kallaðir hljóðlátt alþjóðlegt valdarán. Lýðræðið er að víkja fyrir hagsmunastjórn þeirra vel tengdu.

Meginástæðan fyrir að WEF fela ekki hvað þeim gengur til er án efa til að sýna vald sitt og hræða andstæðinga. Grunnaðferð heimsvaldatökunnar er síðan einföld: Krísur eins og hnattræn hlýnun eða faraldrar eru blásnar upp og nýttar til að réttlæta aukna alþjóðlega miðstýringu sem þeir sjálfir stýra. Niðurstaðan er fyrirtækjasósíalismi hannaður að þörfum þeirra ríkustu undir nýju slagorði sem gæti verið „elítur allra landa sameinist.“

Fyrirliggjandi valdaafsal Íslands, sem færir yfirstjórn sóttvarnaaðgerða til WHO í næsta faraldri, er dæmi um þessa valdayfirtöku. Ef almenningur fer ekki að vakna og þrýsta á yfirvöld um að hafna þessu samkomulagi er hætt við að í næsta faraldri verði útgöngubanni og bóluefnaskyldu beitt til að þvinga fólk til að taka inn næstu tilraunasprautu.

Næst verður fjallað um eitrið og afleiðingar viðskiptaplansins.

Hvað eru hægri öfgar?

Um helgina var kosið í Þýskalandi og íslenskir fjölmiðlar stukku upp og fóru að tala um hægri öfgaflokkinn AFD sem nú er orðinn næst stærstur.

Hér er tengill á viðtal við formann (eða forkonu) AFD þar sem hún ræðir stefnumál sín á  bloomberg. Þar kemur fram að hún skilgreinir flokk sinn sem Frjálshyggju Íhaldsflokk.  Frjáls viðskipti, lægri skatta en á sama tíma halda í það gamla sem er gott og hefur reynst Þjóðverjum vel.

Þegar hún var beðin um að nefna þrjú aðalstefnumál nefndi hún eftirfarandi:

 

1. Verja landamærin með landamæragæslu.   (sama og íslenska ríkisstjórnin er nú byrjuð að gera)
2. Lækka skatta. (Vilja það ekki allir?)
3. Ræsa aftur kjarnorkuverin. (Af hverju var slökkt á þeim?  Er ekki orkukreppa í Þýskalandi)

 

Hvað er svo öfgakennt við þetta? Eru það orðnir öfgar að ríki hafi virk landamæri? Eiga ríki að halda hælisleitendum þegar engin neyð blasir lengur við í heimalandinu?  Hér á landi fá flóttamenn ekki hæli nema slík neyð blasi við.  Hvað svo með glæpaölduna sem er risin í þýskalandi eftir að öll landamæri voru opnuð.  Er ekki eðlilegt að reynt sé að spyrna við því.  Hátt í 90% þjóðverja finnst þeir hafi gengið of langt í þessum málum.  Eru þeir öfgafólk?

Eru það öfgar að ríki lækki orkuverð hjá sér þegar þau geta. T.d. með að ræsa aftur kjarnorkuverunum sem var lokað rétt fyrir núverandi orkukreppu.  Eru öfgar að vilja ekki óáreiðanlega háværa vindmyllu í bakgarðinn hjá sér, sem virkar bara þegar blæs?

Eru öfgar að  lækka skatta?  Eru það allt í einu orðnir öfgar að ætla að gera Þýskaland aftur samkeppnishæft og stöðva flótta stórfyrirtækja úr landi?

 

Eitthvað segir mér að öfgarnir séu frekar í hina áttina.  Það voru öfgar að galopna landamæri Evrópu eins og Andrea Merkel gerði.  Það voru öfgar að gera Þýskaland algjörlega háð gas-innflutningi frá Rússlandi og að voru öfgar að loka kjarnorkuverum án þess að hafa aðra áreiðanlega orkuframleiðslu tilbúna. Ástæðan fyrir öllu þessu hægra öfga tali er einfaldlega sú að þeir sem tala með þeim hætti eru að reyna að fá fólk til að hætta að hlusta, hætta að fylgjast með og fela sig í skotgröfum vanþekkingar.

 

En hvað öfga hægri?  Hvar ætli Nasistarnir hafi t.d. verið á skalanum?

 

Svarið gæti komið mörgum á óvart, því Hitler var öfga vinstri maður en ekki til hægri.  Hann byrjaði pólitískan feril sinn sem hluti af marxískri uppreisn í bæjaralandi. (sem hann afneitaði síðar) Flokkurinn hans var sósíalistaflokkur (National Socialist Party) og þegar hann komst til valda tók hann yfir alla þætti samfélagsins (sambærilegt og Stalín).  Utan nasistaflokksins og flokksviljans hafði enginn frelsi. Engin skoðun var leyfð nema ríkisskoðunin og enginn mátti framleiða sem ríkið vildi ekki.  Enginn mátti skipta um vinnu nema með leyfi ríkisins og enginn mátti ráða neinn nema með leyfi ríkisins.  Enginn mátti selja neinum neitt nema fyrir það verð sem ríkið vildi, og enginn mátti fá borgað meira en ríkið leyfði.  Munurinn á kommúnisma Stalíns og sósíalisma Hitlers fólst fyrst og fremst í því að kommúnisma-sósíalisminn var uppnuminn af stéttum og hitlers-sósíalisminn var uppnuminn af kynþáttum.  Báðir hötuðu frjálshyggjuna og losuðu sig við allar slíkar (rang)hugmyndir í gúllökkum eða útrýmingabúðum.  

 

Orðið hægri - öfga var ekki notað fyrr en eftir seinni heimsstyrjöldina. Annað hefði ekki verið hægt því hvorki Hitler eða Mússólíni nokkurn tíman skilgreint sig sem hægri. Tilurð þessa orðs á án efa upptök hjá gamla-sovét áróðursmaskínunni og öðrum sósíalistum sem vildu fjarlægja sig og sína stefnu Nasistunum eins og hægt var.  Því ekki þá bara endurskilgreina hvað hægri-vinstri þýddi og klína alræðishyggjunni á andstæðinginn.  Endurskilgreina öfgavinstrimanninn Hitler sem  lengst til hægri því honum samdi svo illa við hinn öfgavinstrimanninn hann Stalín.

Abrakadapra púff.  Orwelskt trikk þar sem ráðist er á tungumálið með að breyta merkingu orða í andstöðu sína.  Afleiðingin er brenglun málsins í þeim tilgangi að rugla fólk í ríminu og lýðskrumurum að afvegaleiða það. 

Allar forsendur samkomulags um Reykjavíkurflugvöll eru brostnar

Að undanförnu hef ég rifjað upp aðdraganda lokunar neyðarbrautar Reykjavíkurflugvallar árið 2017.  Nú langar mig aðeins að skoða samkomulagið sjálft og hvort staðið hafi verið við það.  

Í samkomulaginu eru gefnar upp 3 meginforsendur sem báðir aðilar samþykkja að eigi að vera uppfylltar til að samkomulagið taki gildi.  Til að draga þessar forsendur út í samningstekstanum hef ég litamerkt þær á myndinni hér fyrir aftan.  Þær eru eftirfarandi:  1) Staðsetning innanlandsflugs verði á höfuðborgarsvæðinu (blátt), 2) að flugvallarkostir höfuðborgarsvæðisins væru fullrannsakaðir(grænt) og 3) að öryggi flugs væri tryggt.(gult)

 

Forsenda 1: Staðsetning innanlandsflugs verður á höfuðborgarsvæðinu

 

Með því að skrifa upp á að “ aðilar eru sammála um að staðsetning innanlandsflugvallar á höfuðborgarsvæðinu sé fyrsti kostur.”  eru báðir aðilar  (Reykjavíkurborg og ríkið) að samþykkja að innanlandsflug flytjist ekki til Keflavíkur og að innanlandsflug verði starfrækt úr Vatnsmýrinni þar til byggður verði annar flugvöllur. 

Sérhvert tal um lokun Reykjavíkurflugvallar eða fækkun brauta  þ.a. flugvöllurinn hætti a standast kröfur er því ekki í samræmi við samninginn.  Flugvellinum má ekki loka, né má skerða að hann uppfylli lágmarkskröfur fyrr en nýr flugvöllur hefur verið byggður.

Þar sem enginn annar flugvöllur er enn kominn og Reykjavíkurflugvöllur stenst ekki lengur lágmarkskröfur er þessi frumforsenda samningsins brostin.

 

Forsenda 2: Flugvallarkostir höfuðborgarsvæðisins verði fullrannsakaðir

 

Í samkomulaginu segir einnig að það eigi að “... kanna því til fullnustu helstu staðsetningarkosti innanlandsflugs á höfuðborgarsvæðinu.“

Rögnunefnd var skipuð til uppfylla þetta ákvæði samkomulagsins.  Niðurstaða nefndarinnar var að mæla með flugvallarkosti i Hvassahrauni þar sem í meginrökstuðningi kom m.a. fram “Hraunrennsli þykir ólíklegt næstu aldir og sömuleiðis eru taldar mjög litlar líkur á vandræðum vegna sprunguvirkni næstu aldir.”  

Í framhaldi þessari röngu alhæfingu og tillögu að flytja flug í Hvassahraun lýsti Rögnunefnd yfir að hún teldi að flugvallarkostir væru nú “fullkannaðir” og lauk störfum.

Í ljósi nýlegra eldsumbrota nálægt flugvallarstæðinu veit hvert mannsbarn í dag að fjarstæðukennt væri að fara að byggja flugvöll í Hvassahrauni.  Niðurstaða Rögnunefndar er því orðin markleysa.  Fyrir vikið hafa flugvallarkostir höfuðborgarsvæðisins enn ekki verið  fullrannsakaðir eins og samningurinn kvað á um.

Þessi önnur meginforsenda samningsins er því líka brostin.

Forsenda 3: Öryggi innanlandsflugs tryggt

 

Í samkomulaginu kemur fram að forsenda þess að hálfu ríkisins væri að [hægt væri að] “tryggja öryggi í innanlandsflugi með þeim hætti að næstu ár geti flugvöllur í Vatnsmýri sinnt því hlutverki sem honum er ætlað”.  Meginhlutverk Reykjavíkurflugvallar er bæði að sinna þjónustu við áætlunarflug og þjónustu við sjúkraflug. 

Til að meta þetta öryggi lét ISAVIA framkvæma áhættumat sem tók til bæði áætlanaflugs og sjúkraflugs.  En hvernig ætli þetta mat hafi staðist tímans tönn.

Áætlunarflugið: Til að meta öryggi áætlunarflugs með neyðarbrautinni lokaðri var nothæfisstuðull áætlunarflugs reiknaður.  Margir ágallar voru hins vegar á þeirri reikniaðferð þar sem staðli var ekki alveg fylgt og sleppt var að taka tillit til brautarskilyrða.  Um það bloggaði ég 13 febrúar síðastliðinn.

Eins varaði ég við (sjá blogg 23. febrúar síðastliðinn) að rannsóknir veðurfræðinga Veðurstofunnar sýndu að veðurmildasta tímabili í sögu flugvallarins hefði verið valið sem viðmiðunartímabil útreikninganna.  Fyrir vikið var hætt við að um leið og byrjað væri að nota mælingar af öðrum tímabilum myndi flugvöllurinn hætta að standast lágmarksviðmið alþjóðaflugmálastofnunarinnar (sem er í reglugerð). Þessu neituðu skýrsluhöfundar að taka tillit til og lýstu yfir að engar slíkar breytingar væru þekktar, án nokkurra efnislegra raka.  Nýrri veðurmælingar 2012-2023 sýna að þessi aðvörun mín var á rótum reyst og miðað við veðurmælingar siðan þá stenst flugvöllurinn ekki lengur lágmarkskröfur og hefur aldrei staðist lágmarkskröfur alþjóðaflugmálastofnunarinnar síðan neyðarbrautinni var lokað.

Þessi þriðja meginforsenda samningsins er því brostin hvað varðar áætlanaflug.

Sjúkraflugið:  Enn óvandaðri vinnubrögðum var beitt til að meta öryggi sjúkraflugs. Í stað þess að fylgja stöðlum (og lögum) var útfærð ný aðferð, sem virðist einfaldlega hafa verið hugarfóstur skýrsluhöfunda. Fyrir vikið hafnaði Samgöngustofa að fara yfir útreikningana og útreikingarnir voru því markleysa.  Eins kom í ljós að niðurstaða þessara útreikinga er á bilinu 4-15 falt bjartsýnari en raunveruleg skráning á notkun neyðarbrautarinnar sýndi á þessum tíma.  Um þetta fjallaði ég í bloggi 18. Febrúar síðastliðinn. Reynslan hefur síðan sýnt að fjöldi bráðasjúklinga (líklega um 60) hafa ekki komist undir læknishendur í Reykjavík lokunar neyðarbrautarinn.

Þessi þriðja meginforsenda samningsins er því brostin hvað varðar sjúkraflug.

 

Áhættumat ISAVIA hefur ekkert samningslegt vægi!

Sérstök athygli skal vakin á því að miðað við orðalaga samkomulagsins hafa áætlanir um öryggi ekkert vægi.  Krafa samningsins snýst að öryggi, þ.e. raunöryggi sem í ljós kemur eftir að neyðarbrautin yrði fjarlægð.  Þetta er gríðarlega mikilvægur punktur, því það hefur í för með sér að öll ábyrgðin sem snýr að áhættumatinu fellur á þann sem fylgir því.  Fyrir vikið hefði slíkt áhættumat alltaf átt að vera eins varfærið og mögulegt er til að tryggt væri að stæðist raunveruleikann og stæði þá við ákvæði samninginsins.  Svo virðist þó ekki hafa verið gert og valið að byggja áhættumatið á óraunhæfri bjartsýni og óskhyggju. 

 

Óskhyggja dugar skammt til að gera flugvelli örugga.

 

Hvernig var hægt að fá 5,5-6 milljarða manns til að sprauta sig með tilraunalyfi?  Lyfi sem slapp við flestar alvöru aukaverkanarannsóknir, slapp við gæðaeftirlit í framleiðslu og var selt á uppsprengdu verði.  Fyrir tíma covid voru til alls konar varnaglar sem áttu að hindra að slík áhætta yrði tekin.  Ekkert bóluefni hefur áður komist á markað á minna en 5 árum og venjulega eru prófunartíminn 10 ár.  Hvernig var þetta hægt?  Þetta átti aldrei að geta gerst.

 

Um þetta fjallaði ég í morgunblaðsgrein 18. júlí 2023

====================

Glæpur aldarinnar: Planið

„Mistök“ kófsins voru ekki mistök.

 

Í Morgunblaðsgreinum 27. júní og 7. júlí fjallaði greinarhöfundur um aðdraganda og tilraunastofuuppruna kófsins. Á Event 201-viðburðinum í október 2019, skipulögðum af hagsmunaaðilum, mættu fulltrúar helstu valdastofnana og æfðu faraldursviðbrögð sem fólu í sér frelsisskerðingar, ritskoðun og að veðjað yrði á bóluefni. Gríðarlegir viðskiptahagsmunir lágu að baki að allt gengi upp. Planið hafði þó galla: Það tekur áratug að þróa öruggt bóluefni!

Á ráðstefnu 11 dögum síðar minntist Antony Fauci, aðalráðgjafi Bandaríkjaforseta og yfirmaður sóttvarnastofnunar, NIAID, á þennan 10 ára þróunartíma. En bætti svo við að sleppa mætti öryggisprófunum ef neyðarástand skapaðist. Lausnin var fundin.

Strax í upphafi kórónufaraldursins var Bandaríkjaforseta seld bóluefnaleiðin (af Fauci) sem leiðin úr kófinu. Leið sem hann og yfirvöld um allan heim keyptu án þess að átta sig á að sleppa yrði öryggisprófununum.

Fyrstu viðbrögð við covid voru óvísindaleg og juku útbreiðsluna. WHO viðurkenndi ekki að covid væri loftborinn þrátt fyrir að þetta væri bráðsmitandi öndunarfærasjúkdómur. Hér á landi þurfti Landakotsmitið til að íslensk yfirvöld færu að varast loftborin smit. Í Bandaríkjunum bönnuðu heilbrigðisyfirvöld fyrst flestar covid-mælingar, þ.a. um miðjan mars 2020 voru skimanir þar hundraðfalt sjaldgæfari en á Íslandi.

Þennan skort á skimunum nýtti Fauci sér til að ofmeta dánartíðnina tífalt og miða hana bara við þessar örfáu mælingar en ekki við raunverulegan fjölda smita. Samtímis birti Imperial College (einn skipuleggjanda Event 201) skýrslu sem spáði allt að 500 þúsund covid-andlátum í Bretlandi nema útgöngubanni yrði beitt. Því var svo fylgt.

Allt var gert til að ofmeta hættuna. Nóg var að einstaklingur hefði mælst með covid mánuði fyrir andlát til að andlát væri flokkað sem covid-andlát. Afleiðingin var veruleg fækkun skráðra krabbameinstilfella og hjartaáfalla. Covid læknaði þannig sjúka með því að drepa þá með bókhaldsbrellum úr öðru.

Víða voru lífshættulegar meðferðir teknar upp. Í Bretlandi voru covid-sjúklingar settir á lífslokameðferð (sem auðvitað drap þá). Í Bandaríkjunum fengu spítalar 5 milljóna bónus fyrir að koma sjúklingum í öndunarvél (sem drap marga) og læknum var skipað að gefa remdesivir (sem drap líka marga) ef þeir vildu halda vinnunni.

Í maí 2020 tókst hópi lækna að þróa ódýra skaðlausa meðferð með 85% vernd sem gerði covid mildari en flensu. Í stað þess að aflýsa faraldrinum hættu bandarísk yfirvöld að styðja rannsóknirnar. „Warp Speed“-bóluefnaáætlun Trump var hafin. Öllum brögðum var svo beitt til að hrekja rannsóknirnar enda lágu gríðarlegir fjárhagsmunir að baki. Í einni slíkri platrannsókn sem Bill Gates fjármagnaði (BMGF) var sjúklingum gefinn banvænn skammtur af hydroxychloriquine, HCQ, og þeir dóu. Erfitt er að halda fram að þetta hafi verið óviljaverk, því HCQ var þekkt lyf með 65 ára sögu. Stærsta hneykslið var rannsókn í Lancet sem hrakti virkni HCQ og varð til þess að WHO hætti öllum rannsóknum á HCQ. 13 dögum síðar var greinin dregin til baka því hún var fölsuð. Ákvörðun WHO varð hins vegar ekki breytt.

Þegar sumarið 2020 kom og sóttóttinn rénaði var gripið til grímuskyldu, þrátt fyrir að vitað væri að grímur virkuðu ekki gegn vírusum. Þær virka hins vegar vel við að viðhalda ótta.

Í lok 2020, eftir ár af frelsisskerðingum í krafti neyðarréttar, þurftu yfirvöld um allan heim að réttlæta ofbeldið og voru því til í hvaða tilraunabóluefni sem er, gegn því að komast fremst í röðina.

En til að græða sem mest þurftu allir að bólusetja sig. Fyrir sjúkdóm sem var 1000-falt skæðari þeim elstu en þeim yngstu hefði dugað að bólusetja bara þá elstu. Þá var byrjað að ljúga að fólki að bóluefnin stöðvuðu smit, þótt engar mælingar sýndu fram á slíkt og gangsett eldra plan um bóluefnavegabréf og bóluefnaskyldu. Einnig var sagt að ein bólusetning yrði nóg. Það var líka lygi því strax í janúar 2021 var vitað að virkni bóluefnisins féll um 50-75% þremur mánuðum eftir bólusetningu.

Nær allar þessar aðgerðir yfirvalda voru óvísindalegar. Hraðsuðubóluefni, viðurkenna ekki loftborinn vírus, banna covid-skimanir, nota bókhaldsbrellur til að ýkja dánartíðni, lækna með lífslokameðferð, gefa banvæna skammta af HCQ, nota grímur gegn vírusum, lofa hjarðónæmi og bara einni sprautu í stað áskriftar.

Allt var þetta ráðlagt af aðilum tengdum Event 201 sem höfðu ríka hagsmuni af því að bóluefnaleiðin yrði farin. Planið gekk upp og þeir sem stóðu að því stórgræddu. Gróðinn hefði samt orðið mun meiri ef ekki hefði verið fyrir eina óþægilega staðreynd. Bóluefnin voru eitruð.

Í síðari grein verður fjallað um eiturvirknina, en fyrst verður grafið dýpra í jafnvel enn umfangsmeira plan sem vekur fleiri spurningar.

 

 

Var blekkingum beitt við lokun neyðarbrautarinnar?

Fyrir 10 árum síðan, áður en neyðarbraut Reykjavíkurflugvallar var lokað gagnrýndi ég harðlega verklag við þá útreikninga sem stóðu að baki. (sérfræðiskýrsla um nothæfistuðul).  Einn veigamesti hluti gagnrýninnar sneri að því að notað hafði verið veðurmildasta tímabil í sögu flugvallarins sem eina viðmið en öllum öðrum mælingum hent.

Fyrst þegar ég benti á þetta vísaði ég í opinber samfelld gögn veðurstofunnar fyrir veðurmælingar í Reykjavík, sem sýndi að lágmark vindhraðamælingum var á viðmiðunartímibilinu.  Þessu var svarað af skýrsluhöfundum með að vísa í að óvissur væru í mælingum vegna færslu mæla, nýrri mæliaðferðum og breytingu á byggð kringum mæla. 

Engin tilraun var þó gerð til að meta hvort slíkar langtímaveðursveiflur ættu sér stað, hvað þá að spyrja veðurfræðinga á veðurstofu Íslands hvort þeir vissu af slíkum vindhraðasveiflum. Rannsókn þeirra virðist þannig hafa gengið út á að leita ekki og þess í stað eingöngu leita að öðrum afsökunum en breytingum í veðurfari.

Í framhaldinu alhæfðu skýrsluhöfundar svo að engar vísbendingar væru um að niðurstöðurnar væru rangar sökum langtímasveiflu vindhraða.  

Með þessari alhæfingu voru þeir þó óbeint að viðurkenna að langtímaveðursveifla gæti haft áhrif að þeirra mati ef hún væri til staðar.  

Þessari alhæfingu svaraði ég stuttu seinna í annarri grein, eftir að hafa leitað frekari ítarupplýsinga hjá veðurfræðingum Veðurstofunnar.  Þrír þeirra höfðu þá nýlega kynnt niðurstöðu stormrannsókna á Íslandi sem sýndu að slíkar veðursveiflur ættu sér stað.  Það vildi svo til að tímabilið sem Efla (skýrsluhöfundar) notuðu var á stillasta tímanum með helmingi færri storma en á stormasamari tímum.  Höfundar rannsóknarinnar voru Trausti Jónsson, Guðrún Nína Petersen og Halldór Björnsson.  Þetta er mjög áhugavert og því hafa flestir veðurfræðingar á veðurstofunni án efa vitað af þessari rannsókn.

Það verður að teljast í meira lagi undarlegt að skýrsluhöfundar flugvallarskýrslunnar hafi ekki einu sinni haft fyrir því að hafa samband við neinn hjá Veðurstofu Íslands áður en þeir komu með alhæfðu með slíkum hætti um langtímasveiflur á Íslandi!

Enn undarlegra er þó að þeir hafi ekki brugðist við svargrein minni þar sem ég benti á þessar rannsóknir.  Af hverju var ekki settur fyrirvari við útreikningana um að niðurstaðan tæki ekki tillit til langtímasveifla í vindhraða og væri á stillast tímabili.  Það vissu allir að þessi skýrsla yrði notuð til að loka neyðarbrautinni og því er vægast sagt ámælisvert að slíkum blekkingum hafi verið beitt við kynningu hennar.  

 

Eðlileg vinnubrögð hefðu verið að viðurkenna takmarkanir útreikninganna og árétta að nýlegar veðurrannsóknir bentu til að nothæfisstuðullinn væir ofmetinn í útreikningunum.

Þetta var ekki gert. Í stað þess, var málið þagað niður og skýrsluhöfundar hættu að svara greinum sem ég skrifaði.  Þar við sat.  Þegar réttað var í flugvallarmálinu voru þessi skýrsla notuð sem sönnunargagn til að réttlæta lokun brautarinnar án þess að minnast á þennan ágalla og að skýrsluhöfundar væru upplýstir um rannsóknir sem sýndu að til staða væru langtíma veðursveiflur sem myndu orsaka að flugvöllurinn myndi að likindum ekki standast nothæfsistuðulkröfur næstu áratugi.  (þ.e.a.s. ekki fyrr en næsta stillutímabil hæfist)

 

Af þessari ástæðu eru nýlegir útreikningar mínir á nothæfisstuðlinum  sem ég birti í grein með nýrri veðurgögnum mjög áhugaverðir.  Þetta nýlegra tímabil er nokkru vindasamara en tímabilið sem lá að baki skýrslunni sem notuð var til að réttlæta lokun neyðarbrautarinnar.  Á þessu nýlegra veðurtímabili er Reykjavíkurflugvöllur fallinn.  Þetta þýðir að Reykjavikurflugvöllur hefur aldrei staðist lágmarksviðmið ICAO síðan neyðarbrautinni var lokað!

 

 

Læt hér fylgja með greinina sem birtist í morgunblaðinu 11. ágúst 2015. 

==================================================

Fáu svarað um Reykjavíkurflugvöll

 

Eftir Jóhannes Loftsson: "Veðurfar á Íslandi er áhugavert rannsóknarefni og finna má marga aðra langtímaáhrifaþætti sem geta vel haft áhrif á nothæfisstuðulinn."

Þann 22. júlí birti Egill Þorsteins hjá verkfræðistofunni Eflu svar í Morgunblaðinu við þeirri gagnrýni minni að óeðlilegt hefði verið að byggja mat á nothæfisstuðli Reykjavíkurflugvallar nær eingöngu á afar veðurmildu tímabili og taka ekki tillit til mögulegra langtímaveðursveifla. Svarið byggir þó ekki á ýtarlegri veðurfarsgreiningu, heldur eru rýnd mæligögn úr veðurstöð 1 við Bústaðaveg, sem eru gögn sem ég vísaði í fyrst eingöngu til viðmiðunar þegar ég var að reyna að vekja athygli á þessum mögulega vanda.

Ótrúverðugur rökstuðningur

Í umfjölluninni um þessi viðmiðunargögn eru dregin fram ýmis mælitæknileg rök fyrir því að vindmælingar í veðurstöð 1 hafi lækkað gegnum tíðina. Stöðin var flutt til innan Reykjavíkur og var í upphafi við Reykjavíkurflugvöll (1949-1973) en er nú við Bústaðaveg. Stór lækkun í vindhraðamælingum árið 2000 er skýrð með því að þá hafi verið skipt um veðurmæli. Í framhaldi af því að hafa bent á þessa skekkjuvalda fer röksemdafærslan þó að verða nokkuð undarleg. Meðalvindur mælinganna sem Efla notaði við útreikninga á nothæfisstuðlinum er borinn saman við meðalvind langtímavindmælinga úr veðurstöð 1, án þess að taka tillit til mæliskekkjanna sem verið var að benda á. Í ljósi þess hversu litlu munar á þessu meðaltali ályktar greinahöfundur síðan að „engar vísbendingar séu um ótrúverðugar niðurstöður sökum langtímasveiflu vindhraða“.

Augljóst er að ef stór mæliskekkja er í mælingum má ekki horfa framhjá villunni með þessum hætti og þykjast ekki þurfa að taka tillit til villunnar þegar það hentar. Í ljósi þess hversu rík skylda hvílir á sérfræðingum að segja rétt frá dregur þessi málatilbúnaður í raun úr trúverðugleika skýrsluhöfundar sem óháðs álitsgjafa.

Minni gæði eldri mælinga eru heldur engin rök fyrir því að langtíma veðursveiflur séu ekki til staðar. Leggja þarf í töluverða vinnu við að skoða samanburðarhæf eldri mæligögn áður en hægt er að draga slíkar ályktanir.

Ekkert má út af bera

Nothæfisstuðullinn sem Efla fær út fyrir tveggja brauta Reykjavíkurflugvöll er 95,2%-95,9% að teknu tilliti til skyggnis og skýjafars. Ekki munar nema um 0,2% að flugvöllurinn standist ekki 95% kröfu ICAO og því er ekki að sjá að nokkurt svigrúm sé til neinna ágiskana um langtímaveðurfarsbreytingar.

Þann tíma sem veðurstöð 1 var á Reykjavíkurflugvelli(1949-1973) mældist meðalvindur 5,91 m/s (miðað við grófa leiðréttingu sem Efla gaf upp). Þetta er um 11,5% meiri meðalvindur en er að mælast á mildasta veðurtímabilinu sem notað var við mat á nothæfisstuðli, sem er meira en nóg til að flugvöllurinn standist ekki kröfur ICAO.

Í ljósi mælióvissu í þessum eldri mælingum er samt erfitt að draga allt of miklar ályktanir út frá þessum samanburði og því er nauðsynlegt að horfa til ýtarlegri greininga sem hafa verið gerðar á langtímavindafari hérlendis.

Rannsóknir sýna langtímabreytingar í vindafari

Á ráðstefnu í Vín 12.-17. apríl á þessu ári kynntu Trausti Jónsson, Guðrún Nína Petersen og Halldór Björnsson hjá Veðurstofu Íslands rannsóknir sínar á áratugabreytileika illviðra. Rannsóknin byggði á talningu óveðursdaga á árabilinu 1949-2014, þar sem óveðursdagur var skilgreindur út frá þremur mismunandi óveðursvísum. Mjög skýr merki um áratugasveiflu í tíðni óveðra komu fram í óveðurstalningu allra óveðursvísanna. Á myndinni er sýnd ein slík talning miðað við einn af óveðursvísunum.

Þar sést greinilega hversu óheppileg veðurtímabilin sem notuð voru við mat á nothæfisstuðli voru, því að þau spanna aðeins stilltasta hluta veðursveiflunnar. Til að fá raunhæfari mynd þarf augljóslega að nota veðurgögn sem spanna heila veðursveiflu. Ef sex árum er bætt við tímabilið til að mælingarnar spanni heila veðursveiflu hækkar meðaltíðni óveðra á öllu tímabilinu um 23%. Þetta segir heldur ekki alla söguna, því á vindasömustu fyrstu sjö árum sveiflunnar er meðaltíðni óveðursdaga um tvöfalt hærri en meðaltíðni áranna eftir 1995.

Ljóst er að viðvarandi slíkar aðstæður geta skapað mjög slæmt ástand og hugsanlega er það til marks um það sem koma skal að fyrstu fimm mánuði þessa árs voru 6,5% lendinga sjúkraflugs 

Höfundur er verkfræðingur og frumkvöðull.á neyðarbrautinni, sem er veruleg aukning frá þeim 1,4% sem mældust á tímabili frá 2011-2014.

Veðurfar á Íslandi er áhugavert rannsóknarefni og finna má marga aðra langtímaáhrifaþætti sem geta vel haft áhrif á nothæfisstuðulinn. Í rannsókn Trausta o.fl. komu t.d. einnig fram vísbendingar um að langtímasveiflur væru í tíðni vindátta, auk þess sem tveir af þremur óveðursvísum sýndu merki lengri langtímabreytingar þar sem síðustu 19 ár eru áberandi lengsta og stilltasta rólega tímabil frá 1949.

Við þetta bætist að langtímahitabreyting tengd sólvirkni og sveiflum í sjávarstraumum gæti á næstu árum valdið lækkandi hitafari, sem hefur áhrif á flugfærðarþætti eins og ísingu, snjófærð og skyggni.

Engum athugasemdum svarað

Eftir situr að þrátt fyrir þær alvarlegu afleiðingar sem lokun neyðarbrautarinnar getur haft hefur nær engum af athugasemdum sem fram hafa komið verið svarað af þar til bærum aðilum.

 

 

 

Bann á covid bóluefnin í Bandaríkjunum!

Hvað gera íslensk yfirvöld nú?

 

Í þessari grein á Daily Mail, frá því fyrr í dag, er fjallað um það að Bandarísk yfirvöld hafi nú tekið U-beygju og muni alfarið banna öll covid-genabóluefni meðan skaðsemi þeirra er endurkönnuð. Neyðarleyfið sem gáfu undanþágu á itrustu öryggisprófum mun falla niður.  

 

Allir helstu valdamenn bandaríkjastjórnar vilja uppgjör 

Flestir ráðamenn í Bandaríkjastjórn hafa áður lýst yfir miklum áhyggjum af skaðsemi gena-bóluefnanna.  Meðal þeirra má nefna Elon Musk (sem er aðalmaðurinn í dag),  Kennedy (sem ræður öllum heilbrigðismálum), Jay Bhattacharya (sem er yfir NIH sem er valdamesta heilbrigðisstofnuni sem stýrir í hvaða rannsóknir rannsóknarstyrkir fara) og Kash Patel væntanlegur yfirmaður FBI.   

Einnig er nefndur með í greininni að Íslandsvinurinn og hjartasérfræðingurinn Dr Aseem Malhotra sem sé líka að bætast í hópinn.  Hann var á sínum tíma mikill hvatamaður bólusetninga, en fór að gruna að eitthvað væri í gangi þegar faðir hans sem var við góða hjartaheilsu, dó fyrirvaralaust úr hjartaáfalli. Þegar hann sá rannsóknir sem sýndu að áhætta á hjartaáfalli tvöfaldaðist við sprautu lagði hann allt undir og fórnaði starfsframanum til að vara almenning við hættunni.  

 

Flóðbylgja sannana

Með Kennedy við stjórnvölin er ljóst að sannanir fyrir skaða bóluefnanna munu byrja að hrannast upp alls staðar. Fram til þessa hafa bandarísk heilbrigðisyfirvöld reynt að hygla stóru lyfjafyrirtækjunum og falið skaðann en nú mun það breytast.  Kennedy hefur lofað að laga aukaverkaskráningakerfið sem er að vanmeta skaðskráningar 50-100 falt samkvæmt rannsóknum.  Eins munu vísindamenn sem áður þorðu ekki að sýna oft skelfilegar uppgötvanir sínar nú byrja að koma út einn á fætur öðrum án þess að eiga á hættu að tapa starfinu.

 

Breytingin er þegar byrjuð

Trump er byrjaður og í síðustu viku skrifaði hann undir forsetatilskipun sem sviftir skóla fjárstuðningi frá bandarískum yfirvöldum ef þeir skylda nemendur í covid-genabólusetningu.

Í tveimur ríkjum bandaríkjanna eru þegar komin fram lagafrumvörp sem banna gena-bólusetninguna, og mörg önnur eru á sömu leið.

 

Hvað gerir íslenska ríkisstjórnin?

Hvernig ætla íslensk heilbrigðisyfirvöld að bregðast við?  Ætla þau að halda áfram á sömu braut afneitunar, eða er kannski loks kominn tími til að byrja að horfast í augun við staðreyndir.  Það er ekkert til sem heitir krabbameinsfaraldur, hjartasjúkdómafaraldur eða guillian barre faraldur [lömunar-hrörnunarsjúkdómur] eða nýrnasjúkdómafaraldur.  Nýgengi allra þessa sjúkdóma á sér eina augljósa skýringu [=sprautuna].  Það er heldur ekkert til lengur sem heitir long-covid.  Það er bara til long vax.  Það er ekkert eðlilegt við það að vera þreyttur í ár eftir sprautu.  Þau þúsundir íslendinga sem enn eru að þjást vegna aukaverkana eftir að hafa verið plötuð í eitursprautuna þurfa að fá viðurkenningu á því sem er í gangi.  Það á aldrei að setja þá kröfu á sjúklinga sem hafa skaðast af lyfjagjöf að sanna að lyfjagjöfin sé að valda skaðanum.  Sönnunarbirðin þarf alltaf að vera í hina áttina.  Sá sem þróar, framleiðir, selur og græðir á lyfi þarf sjálfur að bera ábyrgð á því að sýna fram á skaðleysi þess.   

Yfirvöld þurfa að fara að axla sína ábyrgði því það mun ekki eldast vel að ætla að halda áfram að halda lífi í lyginni.  Fátt getur lengur komið í veg fyrir að allur sannleikurinn komi í ljós og því er eins gott byrji að spila með.

Glæpur aldarinnar: Villta vestrið

Sífellt fleiri eru nú farnir að átta sig á að covid kom frá tilraunastofu.  Nú síðast CIA.

En hvað þýðir það?  Hvað gekk mönnum til?  Eigum við kannski von á fleiri slíkum óværum aftur á næstu árum?

Stutta svarið er Já. 

 

Um þetta fjallaði ég í Morgunblaðinu 7. júlí 2023

==========================

Glæpur aldarinnar: Villta vestrið

Verið er að þróa næsta faraldur á tilraunastofu.

Í grein 29. júní sl. rakti grein­ar­höf­und­ur hvernig banda­rísk yf­ir­völd komu bæði að þróun kór­ónu­veirunn­ar og bólu­efn­is­ins löngu áður en kór­ónufar­ald­ur­inn braust út. En af hverju voru þau að þessu hættu­spili?

Aðdragandann má rekja til vopnakapphlaups kalda stríðsins þegar kórónuveiran var fyrst einangruð sem mögulegur sýkill í menn 1965. Tveimur árum síðar var byrjað að smita fólk og síðar voru gerðar prófanir á svínum og hundum til að fá meiri stökkbreytingar. 1990 voru kórónuveirusmit í hundum og svínum orðin það mikið vandamál að Pfizer þróaði fyrsta broddpróteinbóluefni gegn kórónuveirum. Þá kom í ljós að bóluefnin virkuðu ekki því veiran stökkbreytti sér of hratt.

2002 sótti bandarískur háskóli um einkaleyfi fyrir smitandi kórónuveiru sem þróuð var fyrir styrk frá bandarískum yfirvöldum. Ári síðar braust SARS-faraldurinn út þar sem yfir 8.000 smituðust og 774 dóu. CDC fékk í framhaldinu einkaleyfi fyrir genaröð SARS-veirunnar. 2016 sótti Moderna um einkaleyfi fyrir mikilvægum búti úr genaröð kóvid19-veirunnar og árið 2019 var eftirfarandi texta bætt við einkaleyfisumsókn Moderna fyrir covid19-bóluefninu: „Because of a concern for reemergence or a deliberate release of the SARS coronavirus, vaccine development was initiated.“ Kóvid19-bóluefni Moderna var þannig hannað fyrir tilraunastofuleka áður en lekinn varð.

Í október 2019 héldu World Economic Forum, Bill and Melinda Gates Foundation og John Hopkins-háskóli æfingarráðstefnuna Event 201 með þátttöku Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar, CIA og Sóttvarnarstofnunar Kína auk fleiri þar sem þjálfuð voru viðbrögð við heimsfaraldri. Niðurstaðan var að lögð voru á ráðin um lokanir, landamæraaðgerðir, ritskoðun samfélagsmiðla, viðbrögð bankakerfisins, veðmál á bóluefnaleiðina og prófanir. Allt aðgerðir sem festu í sessi viðskiptamódel sem hægt væri að græða á ef til faraldurs kæmi.

Tveimur mánuðum síðar hófst kófið.

Veirutilraunirnar héldu samt áfram. Þegar ómíkron-afbrigðið birtist í nóvember 2021 var það gjörólíkt öllum öðrum afbrigðum, nema einu afbrigði sem þróað á tilraunastofu skv. vísindagrein sem kom út tveimur mánuðum fyrr. Ómíkron var því líklega líka tilraunastofuleki.

Í október 2022 tókst rannsóknarteymi í Boston-háskóla að splæsa saman ómíkron- og wuhan-afbrigðin. Til varð nýtt afbrigði sem drap 80% tilraunadýra og var fimm sinnum meira smitandi en ómíkron.

Í fyrirsátarviðtali Project Veritas í janúar 2023 viðurkennir yfirmaður rannsóknardeildar hjá Pfizer að í skoðun sé að gera SARS-CoV-2 skaðlegri og að það geti verið góð tekjulind að þróa nýja veiru samhliða bóluefni, því þá sé bóluefnið tilbúið þegar veirunni yrði sleppt.

Ljóst er að veiruþróunargullæðið er fyrir löngu orðið stjórnlaust og aðeins tímaspursmál hvenær næsta tilbúna veira „sleppur“. Þetta siðlausa ábyrgðarleysi hefur þrifist fyrir augunum á Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni sem gerði ekkert til að stöðva það. Stofnun sem varð að gríðarlegri valdastofnun í kórónuveirufaraldrinum en var stýrt með Event 201. Í haust stendur til að Ísland framselji yfirstjórn í heilbrigðismála til þessarar sömu Alþjóðaheilbrigðismálastofnunar. Þetta má alls ekki gerast því þá verða ákvarðanir Íslands í næsta faraldri ekki teknar út frá hagsmunum Íslendinga heldur út frá hagnaðarhagsmunum hagsmunaaðilanna sem stýra Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni.

Næst verður fjallað um hvernig lyfjafyrirtækjunum tókst að græða 30.000 milljarða á faraldrinum.

Ásetningurinn á Reykjavíkurflugvelli

Nýlega reiknaði ég nothæfistuðul Reykjavíkurflugvallar.  Eftir að hafa stillt upp reiknilíkani með veðurmælingunum var mjög auðvelt að reikna nothæfisstuðulinn fyrir mismunandi tegundir flugvéla.  Ef ég vildi fá nothæfisstuðul fyrir áætlunarflug setti ég töluna 13 (hnúta) í “input” reitinn og niðurstaðan koma 1 sekúndu síðar. Ef ég vildi finna nothæfisstuðul fyrir sjúkraflugvélar setti ég töluna 10 (hnúta) inn og beið 1 sekúndu.  Ekki var það flókið.

 

Í ljósi þessa er mér fyrirmunað að skilja af hverju nothæfistuðul fyrir sjúkraflug var ekki reiknaður líka áður en ákveðið var að loka neyðarbrautinni. Af hverju var bara reiknaður nothæfisstuðull fyrir stærri áætlunarflugvélar.  Voru þeir sem gerðu þessa greiningu ekki smá forvitnir. Nenntu þeir ekki að bíða í 1 sekúndu.  

Bæði ICAO staðallinn og íslenska reglugerðinn fer beinlínis á að slíkt hefði átt að gera fyrir sjúrkaflug. Af hverju í fjandanum var það ekki líka skoðaði?

 

Í stað þess að slá inn þessa einu tölu sem hefði sagt þeim allt, var ákveðið að fara í gríðarlega flókna og dýra reiknilíkanagerð þar sem búið var til nýtt hugtak “nýtingatími” yfir ímyndaða sjúkraflugvél sem reyndi að lenda á þolmörkum vélarinnar miðað við flugbraut og brautarskilyrði. Hámarks hliðarvindur sem vélin átti að þola var látinn vera 30 hnútar (þrefalt gildi ICAO fyrir nothæfisstuðul sjúkraflugs) en það síðan lækkað m.v. flókið mat þeirra á brautarskilyrðum.  Þessi reikniaðferð var algjörlega sturluð.

 

Niðurstaðan lét ekki á sér standa og í morgunblaðsgrein sem ég skrifaðu  benti ég á að útreikningarnir hefðu vanmetið þörf neyðarbrautarinnar  15 - falt það árið.  Þegar Samgöngustofa, átti að fara yfir þessa “nýtingatíma” skýrslu, neitaði stofnunin að rýna skýrsluna þar sem útreikningarnir byggðu ekki á stöðlum. Skýrslan var þannig markleysa.

 

Hvernig stóð á því að farið var í slíka vitleysu?  Af hverju reiknuðu menn ekki bara nothæfisstuðul sjúkraflugs? Það var hlægilega auðvelt því þeir höfðu þegar búið til reiknilíkanið. Þeir þurftu bara að setja inn eina tölu. Af var verið að eyða tugum milljóna í slíkar bullrannsóknir  sem enginn treysti sér að rýna? Vissu menn ekkert hvað þeir voru að gera? 

 

Það virðist blasa við að þetta hafi verið gert með ásetningi. Líklega vissu þeir fullvel að nothæfistullinn fyrir neyðarbrautina stæðist ekki lágmarksskilyrði alþjóðastaðla og íslenskrar reglugerðar og því varð að finna nýja reikniaðferð sem gæfi “hagstæðari”niðurstöðu. Annað virðist vart geta hafa komið til greina, því það er enginn svo forvitinn a “nenna” ekki að slá inn eina tölu.

 

Ef þetta var ástæðan, þá tókst gjörningurinn fullkomlega og þessi bullskýrsla varð ein af meginröksemdum fyrir lokun neyðarbrautarinnar.

 

Hér er morgunblaðsgreinin frá 18. september 2015 þar sem ég fjalla um þetta.

 

=================

Rakalaust áhættumat Reykjavíkurflugvallar

"Þar sem báðar skýrslurnar sem ISAVIA byggði niðurstöðu áhættumatsins á eru stórgallaðar, þá eru forsendur áhættumatsins brostnar."

 

Á fundi borgarráðs 3. september síðastliðinn lýsti meirihluti borgarstjórnar því yfir með tilvísun í áhættumat ISAVIA að mikilvægt væri að loka neyðarbraut Reykjavíkurflugvallar, enda væri nothæfisstuðull flugvallarins án neyðarbrautarinnar 97%, sem er yfir 95% lágmarki alþjóða flugmálastofnunarinnar, og „nothæfistími“ yrði yfir 98% án neyðarbrautarinnar.

Of mikil líkindaframsetning á áhættu verður stundum til þess að menn gleyma sér og átta sig ekki á um hvað málin raunverulega snúast. Í umræðunni um Reykjavíkurflugvöll hafa margir horft til þess að draga eigi línuna við 95% lágmarksviðmið Alþjóðaflugmálastofnunar. Fyrir sjúkraflutninga mundi þetta þýða að fella þyrfti niður eða fresta um 30 af 600 sjúkraflugum á ári. Þar sem um helmingur þessara flugferða eru svokölluð bráðatilfelli er í raun fyrirséð að lífi og heilsu fjölda sjúklinga yrði stefnt í voða. Það er því umhugsunarefni að lágmarksviðmið fyrir áætlanaflug séu talin ásættanlegt viðmið fyrir sjúkraflutninga. Einnig er undarlegt að sjúkraflutningar hafi verið undanskildir í áhættumati sem meta átti áhrif af lokun neyðarbrautar Reykjavíkurflugvallar.

Í ljósi alvarleika þessa máls, þá verður tilvísun borgarstjórnarmeirihluta um 97% nothæfisstuðul að einnig teljast mjög villandi, því í sömu skýrslu kemur fram að nothæfisstuðullinn sé 95,2% að teknu tilliti til skyggnis og skýjahæðar. Við þetta bætist síðan að útreikningarnir fylgdu ekki leiðbeiningum Alþjóðaflugmálastofnunarinnar nema að hluta þar sem þeir miðuðust við of stóra gerð flugvéla og tóku ekki tillit til hemlunarskilyrða, vindhviða eða langtímaveðursveifla. Allt eru þetta þættir sem geta lækkað nothæfisstuðulinn verulega.

Ónothæfur nothæfistími

Hvað varðar tilvísun borgarstjórnar í 98% nothæfistíma þá fylgdu þeir útreikningar ekki stöðluðum aðferðum og fyrir vikið er sú skýrsla jafnvel með enn stærri ágalla en nothæfisstuðulsskýrslan. Í umfjöllun sinni, þá neitaði t.d. Samgöngustofa bæði að rýna skýrsluna eða taka afstöðu til hennar, enda var hugtakið „nothæfistími“ sem skýrsluhöfundar notuðu hvorki skilgreint í íslenskum reglugerðum né hjá Alþjóðaflugmálastofnuninni.

Erfitt er að átta sig á tilgangi nothæfistímagreiningarinnar. Eftir að hafa sleppt að taka tillit til flugvélastærða og brautarskilyrða, samkvæmt aðferðum alþjóðaflugmálastofnunarinnar, þá er eins menn sjái að sér og ætli allt í einu að fara að finna upp hjólið með því að þróa nýtt líkan sem byggir alfarið á eigin kenningum. Ef markmið þessarar könnunar hefði verið að fá óháð mat á því hversu oft flugöryggi muni skerðast ef neyðarbrautin yrði fjarlægð, þá er slík greining algjör óþarfi því núgildandi lendingatakmarkanir gera það að verkum að fyrir flug eins og sjúkraflug er brautin varla notuð nema flugmenn telji slíkt æskilegra af öryggisástæðum. Skráningar yfir lendingar sjúkraflugs á brautinni gefa þannig mun réttari mynd af nýtingu hennar en nokkuð líkan getur gert.

Það er síðan athyglisvert að þótt að líkanið byggist á mörgum grófum nálgunum um mælitæknilega, veðurfarslega og flugtæknilega þætti, þá er óvissuútreikningum sleppt. Engan veginn er tekið nægt tillit til allra þeirra flóknu áhrifaþátta sem ráða ákvarðanatöku flugmanns við lendingu og gleymst hefur að taka tillit til langtímaveðursveifla, þrátt fyrir að tímabilið sem valið var að nota til grundvallar hafi verið bæði eitt stillasta og hlýjasta tímabil sem hægt var að velja.

Þegar niðurstaða líkansins er síðan borin saman við skráðar lendingartölur þá stenst það heldur engan veginn. Meðan líkanið spáir því að 0,44% lendinga sjúkraflugs þurfi að fara fram á neyðarbrautinni, þá voru skráðar lendingar sjúkraflugs á neyðarbrautinni 1,4% á árunum 2012-2014, og fyrstu fimm mánuði þessa árs fór meira en 6,5% af öllum lendingum sjúkraflugs fram á neyðarbrautinni, sem er meira en 15 falt hærri tíðni en líkanið spáði. Líkanið er því einfaldlega rangt, og nothæfistíminn því ónothæfur.

Forsendur áhættumats brostnar

Efnistök sérfræðinga ISAVIA og Eflu, sem komu að þessu áhættumati, bera þess öll merki þess að það eru ekki sérfræðingarnir sjálfir sem koma til með að halda um stýri sjúkraflugvélarinnar sem oft þarf að dansa á hættumörkum til að hægt sé að koma fársjúku fólki í öruggar hendur. Þar sem báðar skýrslurnar sem ISAVIA byggði niðurstöðu áhættumatsins á eru stórgallaðar, þá eru forsendur áhættumatsins brostnar. Vinna þarf nýtt áhættumat sem tekur tillit til sjúkraflugs og byggist á réttu mati á nothæfisstuðli samkvæmt þeim aðferðum sem alþjóðaflugmálastofnunin leggur til.

Tími sannleikans er runnin upp

Kraftur áróðurs er mikill.  Joseph Göbbels áróðursmeistar þriðja ríkisins þekkti það vel og sagði að með endurteknum áróðri væri hægt að fá fólk til að trúa öllu og meira að segja sannfæra það um að ferningur sé í raun hringur.

En þegar búið er að ljúga að fólki getur verið þrautinni þyngra að leiðrétta lygina.  Stundum er eins og lygin öðlist nýtt líf og verði jafnvel hluti af lífsmynd þess sem gleypti hana. Fyrir vikið geta margar lygar orðið langlífar.

En lygar hafa ekki eilíft líf og stærstu lygarnar hafa meiriháttar veikleika:  Þær stangast á við raunveruleikann og raunveruleikinn er óumflýjanlegur.  Fyrir vikið eiga slíkar lygar það til að safnast upp, þar til þær eru komnar i svo mikla mótsögn við raunveruleikann að enginn trúir þeim lengur og að lokum bresta varnir þöggunar og ekkert fær lengur stöðvað að sannleikurinn komi fram svo allir sjái.

Í dag er heimurinn kominn á slíkan tímapunkt. Lygar sem margir litu á sem heilagan sannleik á kóvidtímanum eru þegar farnar að falla og upphafsmaður margra lyganna, Anthony Fauci, þurfti sakaruppgjöf fyrir glæp sem þeir sem gáfu honum sakaruppgjöf þorðu ekki einu sinni að nefna. Þetta eru hins vegar síðustu varnir þeirra í stríði sem þeir hafa þegar tapað.  Með Kennedy við stjórnvölinn yfir heilbrigðismálum mun allur sannleikurinn á því sem gerðist fljótlega verða alkunna hjá almenningi.  Vei þeim sem ætlar þá að halda lyginni lifandi.

Í tilefni þess að fleiri eru að vakna og farnir að reyna að átta sig á hvað raunverulega gekk á mætti ég í viðtal í Podcast hjá Hlyni Áskelssyni.  Við ræddum tilraunastofuupprunann, Fauci, bóluefnin og margar af þeim lygum sem Fauci, þríeykið, ríkissjórnin, allir íslenskir fjölmiðlar og fleiri leikendur otuðu að almenningi á hverjum degi, mörgum sinnum á dag í 3-4 ár, og er jafnvel enn að.

 

Hér má sjá viðtalið í heild sinni (linkur)

Voru lög brotin á Reykjavíkurflugvelli?

Erindi Sigrúnar Bjarkar Jakobsdóttur, framkvæmdastýru Isavia Innanlands,  á fundi  um Reykjavíkurflugvallar í síðustu viku var afar merkilegt.  En þar sagði hún að áætlunarflug hefði að undanförnu verið að láta undan en sjúkraflug væri nú mikilvægara en nokkru sinni áður með 1400 ferðir á ári.   

En ef sjúkraflug er orðið mikilvægasta hlutverk Reykjavíkurflugvallar.  Af hverju var í fjandanum var notkunarstuðull fyrir sjúkraflug þá aldrei reiknaður áður en neyðarbrautinni var lokað 2017.  Íslensk reglugerð um flugvelli er unnin beint úr ICAO staðlinum og kveður því á um að slíkt hefði átt að gera. (reglugerð 464/2007 gr. 3.1.1)  Það má ekki fækka flugbrautum án þess að taka tillit til þeirra regla sem um það gild í lögum og afleiddum reglugerðum!

 

Um þetta fjallaði ég í opnu bréfi til innanríkisráðherra [Ólafar Nordal] sem birt var í morgunblaðinu 21. júlí 2016

 

================

Áríðandi spurning til innanríkisráðherra

 

"Hver breytti hlutverki Reykjavíkurflugvallar í að þjóna ekki minni flugvélum og sjúkraflugi?"

Kæri innanríkisráðherra.

Í grein 3.1.1. í VI. hluta reglugerðar 464/2007 um flugvelli segir:

„Fjöldi og stefna flugbrauta á flugvelli ætti að vera slíkur að notkunarstuðull flugvallarins sé ekki minni en 95% fyrir flugvélarnar sem flugvöllurinn þjónar.“

Þetta þýðir að reikna þarf notkunarstuðul fyrir allar flugvélar sem flugvöllur þarf að þjónusta, ekki bara fyrir stærri áætlunarflugvélarnar sem þola meiri hliðarvind. Sá skilningur fer ekki milli mála, því ef Flugfélag Íslands mundi t.d. einhvern tímann í framtíðinni ákveða að flytja alla starfsemi sína á Keflavíkurflugvöll, þá væru eingöngu eftir minni flugvélar á Reykjavíkurflugvelli, en engir útreikningar fyrir hendi sem sýndu að krafan um nothæfisstuðul upp á 95% væri uppfyllt. Í nýlegu áhættumati vegna lokunar neyðarbrautarinnar á Reykjavíkurflugvelli var hins vegar ekki reiknaður notkunarstuðull fyrir minni flugvélar.

Eina réttmæta forsenda þess að ekki þyrfti að taka tillit til lendingarskilyrða minni flugvéla á Reykjavíkurflugvelli væri ef fyrir lægi ákvörðun stjórnvalda um að hlutverki Reykjavíkurflugvallar væri breytt þannig að ekki ætti lengur að miða við það að Reykjavíkurflugvöllur þurfi að þjónusta minni flugvélar. Þar sem allt sjúkraflug fer fram minni flugvélum, þá er hér um meiriháttar stefnubreytingu yfirvalda að ræða, sem getur m.a. haft áhrif á hátt í 30 sjúkraflugsferðir á ári og mun nær áreiðanlega kosta mannslíf þegar fram í sækir. Fólk hefur því rétt á að vita hver ber ábyrgð á þessu.

Sem yfirmaður samgöngumála átt þú sem innanríkisráðherra að geta svarað þessu. Var þetta ákvörðun ríkisstjórnarinnar? Var þetta ákvörðun þín, innanríkisráðherra? Var þetta ákveðið af Samgöngustofu sem fór yfir áhættumatið um lokun neyðarbrautarinnar? Var þetta ákveðið af ISAVIA sem stýrði áhættumatinu... eða var það Verkfræðistofan Efla sem reiknaði notkunarstuðulinn og ákvað að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar? Hver ákvað að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar?

Reikniskekkjur má leiðrétta

Ef þú, innanríkisráðherra, hefur ekki komið að þessari ákvörðun, þá er þetta ólögleg reikniskekkja, því hvorki ráðgjafaverkfræðistofur né undirstofnanir þínar mega taka sér slíkt vald.

Mögulega væri hægt að stöðva þetta einfaldlega með því að ítreka það við Samgöngustofu, sem yfirfór áhættumatið, að ISAVIA hafði enga heimild til að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar í áhættumatinu. Í ljósi þessara nýju upplýsinga er ekki útilokað að Samgöngustofa gæti hafnað öllum frekari leyfisveitingum vegna breytinga flugvallarins eða dregið til baka útgefin leyfi.

Ef af einhverjum ástæðum, lagalegum eða stjórnskipunarlegum, ekki er hægt að beita þessari aðferð, þá hvílir siðferðisleg skylda á Alþingi að grípa inn í á einhvern hátt. Það er einfaldlega ekki boðlegt að Alþingi sitji hjá og láti reikniskekkju ráða jafn afdrifaríkri ákvörðun og þessari sem getur haft áhrif á líf og heilsu fjölda fólks.

Höfundur er verkfræðingur og frumkvöðull.

 

=================

Í ljósi þessa horfi ansi undarlega við í dag, þegar innanlandsflug er að gefa undan og sjúkraflug er að verða sífellt veigameira, að eingöngu séu til útreikningar af notkunarstuðli fyrir innanlandsflug en ekki fyrir sjúkraflug.

Reglugerðir sem lög vísa í að beri að fylgja hafa lagalegt gildi.  Það verður ekki betur séð en að lög hafi verið brotin þegar neyðarbrautinni var lokað.