Glæpur aldarinnar: Villta vestrið

Sífellt fleiri eru nú farnir að átta sig á að covid kom frá tilraunastofu.  Nú síðast CIA.

En hvað þýðir það?  Hvað gekk mönnum til?  Eigum við kannski von á fleiri slíkum óværum aftur á næstu árum?

Stutta svarið er Já. 

 

Um þetta fjallaði ég í Morgunblaðinu 7. júlí 2023

==========================

Glæpur aldarinnar: Villta vestrið

Verið er að þróa næsta faraldur á tilraunastofu.

Í grein 29. júní sl. rakti grein­ar­höf­und­ur hvernig banda­rísk yf­ir­völd komu bæði að þróun kór­ónu­veirunn­ar og bólu­efn­is­ins löngu áður en kór­ónufar­ald­ur­inn braust út. En af hverju voru þau að þessu hættu­spili?

Aðdragandann má rekja til vopnakapphlaups kalda stríðsins þegar kórónuveiran var fyrst einangruð sem mögulegur sýkill í menn 1965. Tveimur árum síðar var byrjað að smita fólk og síðar voru gerðar prófanir á svínum og hundum til að fá meiri stökkbreytingar. 1990 voru kórónuveirusmit í hundum og svínum orðin það mikið vandamál að Pfizer þróaði fyrsta broddpróteinbóluefni gegn kórónuveirum. Þá kom í ljós að bóluefnin virkuðu ekki því veiran stökkbreytti sér of hratt.

2002 sótti bandarískur háskóli um einkaleyfi fyrir smitandi kórónuveiru sem þróuð var fyrir styrk frá bandarískum yfirvöldum. Ári síðar braust SARS-faraldurinn út þar sem yfir 8.000 smituðust og 774 dóu. CDC fékk í framhaldinu einkaleyfi fyrir genaröð SARS-veirunnar. 2016 sótti Moderna um einkaleyfi fyrir mikilvægum búti úr genaröð kóvid19-veirunnar og árið 2019 var eftirfarandi texta bætt við einkaleyfisumsókn Moderna fyrir covid19-bóluefninu: „Because of a concern for reemergence or a deliberate release of the SARS coronavirus, vaccine development was initiated.“ Kóvid19-bóluefni Moderna var þannig hannað fyrir tilraunastofuleka áður en lekinn varð.

Í október 2019 héldu World Economic Forum, Bill and Melinda Gates Foundation og John Hopkins-háskóli æfingarráðstefnuna Event 201 með þátttöku Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar, CIA og Sóttvarnarstofnunar Kína auk fleiri þar sem þjálfuð voru viðbrögð við heimsfaraldri. Niðurstaðan var að lögð voru á ráðin um lokanir, landamæraaðgerðir, ritskoðun samfélagsmiðla, viðbrögð bankakerfisins, veðmál á bóluefnaleiðina og prófanir. Allt aðgerðir sem festu í sessi viðskiptamódel sem hægt væri að græða á ef til faraldurs kæmi.

Tveimur mánuðum síðar hófst kófið.

Veirutilraunirnar héldu samt áfram. Þegar ómíkron-afbrigðið birtist í nóvember 2021 var það gjörólíkt öllum öðrum afbrigðum, nema einu afbrigði sem þróað á tilraunastofu skv. vísindagrein sem kom út tveimur mánuðum fyrr. Ómíkron var því líklega líka tilraunastofuleki.

Í október 2022 tókst rannsóknarteymi í Boston-háskóla að splæsa saman ómíkron- og wuhan-afbrigðin. Til varð nýtt afbrigði sem drap 80% tilraunadýra og var fimm sinnum meira smitandi en ómíkron.

Í fyrirsátarviðtali Project Veritas í janúar 2023 viðurkennir yfirmaður rannsóknardeildar hjá Pfizer að í skoðun sé að gera SARS-CoV-2 skaðlegri og að það geti verið góð tekjulind að þróa nýja veiru samhliða bóluefni, því þá sé bóluefnið tilbúið þegar veirunni yrði sleppt.

Ljóst er að veiruþróunargullæðið er fyrir löngu orðið stjórnlaust og aðeins tímaspursmál hvenær næsta tilbúna veira „sleppur“. Þetta siðlausa ábyrgðarleysi hefur þrifist fyrir augunum á Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni sem gerði ekkert til að stöðva það. Stofnun sem varð að gríðarlegri valdastofnun í kórónuveirufaraldrinum en var stýrt með Event 201. Í haust stendur til að Ísland framselji yfirstjórn í heilbrigðismála til þessarar sömu Alþjóðaheilbrigðismálastofnunar. Þetta má alls ekki gerast því þá verða ákvarðanir Íslands í næsta faraldri ekki teknar út frá hagsmunum Íslendinga heldur út frá hagnaðarhagsmunum hagsmunaaðilanna sem stýra Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni.

Næst verður fjallað um hvernig lyfjafyrirtækjunum tókst að græða 30.000 milljarða á faraldrinum.

Ásetningurinn á Reykjavíkurflugvelli

Nýlega reiknaði ég nothæfistuðul Reykjavíkurflugvallar.  Eftir að hafa stillt upp reiknilíkani með veðurmælingunum var mjög auðvelt að reikna nothæfisstuðulinn fyrir mismunandi tegundir flugvéla.  Ef ég vildi fá nothæfisstuðul fyrir áætlunarflug setti ég töluna 13 (hnúta) í “input” reitinn og niðurstaðan koma 1 sekúndu síðar. Ef ég vildi finna nothæfisstuðul fyrir sjúkraflugvélar setti ég töluna 10 (hnúta) inn og beið 1 sekúndu.  Ekki var það flókið.

 

Í ljósi þessa er mér fyrirmunað að skilja af hverju nothæfistuðul fyrir sjúkraflug var ekki reiknaður líka áður en ákveðið var að loka neyðarbrautinni. Af hverju var bara reiknaður nothæfisstuðull fyrir stærri áætlunarflugvélar.  Voru þeir sem gerðu þessa greiningu ekki smá forvitnir. Nenntu þeir ekki að bíða í 1 sekúndu.  

Bæði ICAO staðallinn og íslenska reglugerðinn fer beinlínis á að slíkt hefði átt að gera fyrir sjúrkaflug. Af hverju í fjandanum var það ekki líka skoðaði?

 

Í stað þess að slá inn þessa einu tölu sem hefði sagt þeim allt, var ákveðið að fara í gríðarlega flókna og dýra reiknilíkanagerð þar sem búið var til nýtt hugtak “nýtingatími” yfir ímyndaða sjúkraflugvél sem reyndi að lenda á þolmörkum vélarinnar miðað við flugbraut og brautarskilyrði. Hámarks hliðarvindur sem vélin átti að þola var látinn vera 30 hnútar (þrefalt gildi ICAO fyrir nothæfisstuðul sjúkraflugs) en það síðan lækkað m.v. flókið mat þeirra á brautarskilyrðum.  Þessi reikniaðferð var algjörlega sturluð.

 

Niðurstaðan lét ekki á sér standa og í morgunblaðsgrein sem ég skrifaðu  benti ég á að útreikningarnir hefðu vanmetið þörf neyðarbrautarinnar  15 - falt það árið.  Þegar Samgöngustofa, átti að fara yfir þessa “nýtingatíma” skýrslu, neitaði stofnunin að rýna skýrsluna þar sem útreikningarnir byggðu ekki á stöðlum. Skýrslan var þannig markleysa.

 

Hvernig stóð á því að farið var í slíka vitleysu?  Af hverju reiknuðu menn ekki bara nothæfisstuðul sjúkraflugs? Það var hlægilega auðvelt því þeir höfðu þegar búið til reiknilíkanið. Þeir þurftu bara að setja inn eina tölu. Af var verið að eyða tugum milljóna í slíkar bullrannsóknir  sem enginn treysti sér að rýna? Vissu menn ekkert hvað þeir voru að gera? 

 

Það virðist blasa við að þetta hafi verið gert með ásetningi. Líklega vissu þeir fullvel að nothæfistullinn fyrir neyðarbrautina stæðist ekki lágmarksskilyrði alþjóðastaðla og íslenskrar reglugerðar og því varð að finna nýja reikniaðferð sem gæfi “hagstæðari”niðurstöðu. Annað virðist vart geta hafa komið til greina, því það er enginn svo forvitinn a “nenna” ekki að slá inn eina tölu.

 

Ef þetta var ástæðan, þá tókst gjörningurinn fullkomlega og þessi bullskýrsla varð ein af meginröksemdum fyrir lokun neyðarbrautarinnar.

 

Hér er morgunblaðsgreinin frá 18. september 2015 þar sem ég fjalla um þetta.

 

=================

Rakalaust áhættumat Reykjavíkurflugvallar

"Þar sem báðar skýrslurnar sem ISAVIA byggði niðurstöðu áhættumatsins á eru stórgallaðar, þá eru forsendur áhættumatsins brostnar."

 

Á fundi borgarráðs 3. september síðastliðinn lýsti meirihluti borgarstjórnar því yfir með tilvísun í áhættumat ISAVIA að mikilvægt væri að loka neyðarbraut Reykjavíkurflugvallar, enda væri nothæfisstuðull flugvallarins án neyðarbrautarinnar 97%, sem er yfir 95% lágmarki alþjóða flugmálastofnunarinnar, og „nothæfistími“ yrði yfir 98% án neyðarbrautarinnar.

Of mikil líkindaframsetning á áhættu verður stundum til þess að menn gleyma sér og átta sig ekki á um hvað málin raunverulega snúast. Í umræðunni um Reykjavíkurflugvöll hafa margir horft til þess að draga eigi línuna við 95% lágmarksviðmið Alþjóðaflugmálastofnunar. Fyrir sjúkraflutninga mundi þetta þýða að fella þyrfti niður eða fresta um 30 af 600 sjúkraflugum á ári. Þar sem um helmingur þessara flugferða eru svokölluð bráðatilfelli er í raun fyrirséð að lífi og heilsu fjölda sjúklinga yrði stefnt í voða. Það er því umhugsunarefni að lágmarksviðmið fyrir áætlanaflug séu talin ásættanlegt viðmið fyrir sjúkraflutninga. Einnig er undarlegt að sjúkraflutningar hafi verið undanskildir í áhættumati sem meta átti áhrif af lokun neyðarbrautar Reykjavíkurflugvallar.

Í ljósi alvarleika þessa máls, þá verður tilvísun borgarstjórnarmeirihluta um 97% nothæfisstuðul að einnig teljast mjög villandi, því í sömu skýrslu kemur fram að nothæfisstuðullinn sé 95,2% að teknu tilliti til skyggnis og skýjahæðar. Við þetta bætist síðan að útreikningarnir fylgdu ekki leiðbeiningum Alþjóðaflugmálastofnunarinnar nema að hluta þar sem þeir miðuðust við of stóra gerð flugvéla og tóku ekki tillit til hemlunarskilyrða, vindhviða eða langtímaveðursveifla. Allt eru þetta þættir sem geta lækkað nothæfisstuðulinn verulega.

Ónothæfur nothæfistími

Hvað varðar tilvísun borgarstjórnar í 98% nothæfistíma þá fylgdu þeir útreikningar ekki stöðluðum aðferðum og fyrir vikið er sú skýrsla jafnvel með enn stærri ágalla en nothæfisstuðulsskýrslan. Í umfjöllun sinni, þá neitaði t.d. Samgöngustofa bæði að rýna skýrsluna eða taka afstöðu til hennar, enda var hugtakið „nothæfistími“ sem skýrsluhöfundar notuðu hvorki skilgreint í íslenskum reglugerðum né hjá Alþjóðaflugmálastofnuninni.

Erfitt er að átta sig á tilgangi nothæfistímagreiningarinnar. Eftir að hafa sleppt að taka tillit til flugvélastærða og brautarskilyrða, samkvæmt aðferðum alþjóðaflugmálastofnunarinnar, þá er eins menn sjái að sér og ætli allt í einu að fara að finna upp hjólið með því að þróa nýtt líkan sem byggir alfarið á eigin kenningum. Ef markmið þessarar könnunar hefði verið að fá óháð mat á því hversu oft flugöryggi muni skerðast ef neyðarbrautin yrði fjarlægð, þá er slík greining algjör óþarfi því núgildandi lendingatakmarkanir gera það að verkum að fyrir flug eins og sjúkraflug er brautin varla notuð nema flugmenn telji slíkt æskilegra af öryggisástæðum. Skráningar yfir lendingar sjúkraflugs á brautinni gefa þannig mun réttari mynd af nýtingu hennar en nokkuð líkan getur gert.

Það er síðan athyglisvert að þótt að líkanið byggist á mörgum grófum nálgunum um mælitæknilega, veðurfarslega og flugtæknilega þætti, þá er óvissuútreikningum sleppt. Engan veginn er tekið nægt tillit til allra þeirra flóknu áhrifaþátta sem ráða ákvarðanatöku flugmanns við lendingu og gleymst hefur að taka tillit til langtímaveðursveifla, þrátt fyrir að tímabilið sem valið var að nota til grundvallar hafi verið bæði eitt stillasta og hlýjasta tímabil sem hægt var að velja.

Þegar niðurstaða líkansins er síðan borin saman við skráðar lendingartölur þá stenst það heldur engan veginn. Meðan líkanið spáir því að 0,44% lendinga sjúkraflugs þurfi að fara fram á neyðarbrautinni, þá voru skráðar lendingar sjúkraflugs á neyðarbrautinni 1,4% á árunum 2012-2014, og fyrstu fimm mánuði þessa árs fór meira en 6,5% af öllum lendingum sjúkraflugs fram á neyðarbrautinni, sem er meira en 15 falt hærri tíðni en líkanið spáði. Líkanið er því einfaldlega rangt, og nothæfistíminn því ónothæfur.

Forsendur áhættumats brostnar

Efnistök sérfræðinga ISAVIA og Eflu, sem komu að þessu áhættumati, bera þess öll merki þess að það eru ekki sérfræðingarnir sjálfir sem koma til með að halda um stýri sjúkraflugvélarinnar sem oft þarf að dansa á hættumörkum til að hægt sé að koma fársjúku fólki í öruggar hendur. Þar sem báðar skýrslurnar sem ISAVIA byggði niðurstöðu áhættumatsins á eru stórgallaðar, þá eru forsendur áhættumatsins brostnar. Vinna þarf nýtt áhættumat sem tekur tillit til sjúkraflugs og byggist á réttu mati á nothæfisstuðli samkvæmt þeim aðferðum sem alþjóðaflugmálastofnunin leggur til.

Tími sannleikans er runnin upp

Kraftur áróðurs er mikill.  Joseph Göbbels áróðursmeistar þriðja ríkisins þekkti það vel og sagði að með endurteknum áróðri væri hægt að fá fólk til að trúa öllu og meira að segja sannfæra það um að ferningur sé í raun hringur.

En þegar búið er að ljúga að fólki getur verið þrautinni þyngra að leiðrétta lygina.  Stundum er eins og lygin öðlist nýtt líf og verði jafnvel hluti af lífsmynd þess sem gleypti hana. Fyrir vikið geta margar lygar orðið langlífar.

En lygar hafa ekki eilíft líf og stærstu lygarnar hafa meiriháttar veikleika:  Þær stangast á við raunveruleikann og raunveruleikinn er óumflýjanlegur.  Fyrir vikið eiga slíkar lygar það til að safnast upp, þar til þær eru komnar i svo mikla mótsögn við raunveruleikann að enginn trúir þeim lengur og að lokum bresta varnir þöggunar og ekkert fær lengur stöðvað að sannleikurinn komi fram svo allir sjái.

Í dag er heimurinn kominn á slíkan tímapunkt. Lygar sem margir litu á sem heilagan sannleik á kóvidtímanum eru þegar farnar að falla og upphafsmaður margra lyganna, Anthony Fauci, þurfti sakaruppgjöf fyrir glæp sem þeir sem gáfu honum sakaruppgjöf þorðu ekki einu sinni að nefna. Þetta eru hins vegar síðustu varnir þeirra í stríði sem þeir hafa þegar tapað.  Með Kennedy við stjórnvölinn yfir heilbrigðismálum mun allur sannleikurinn á því sem gerðist fljótlega verða alkunna hjá almenningi.  Vei þeim sem ætlar þá að halda lyginni lifandi.

Í tilefni þess að fleiri eru að vakna og farnir að reyna að átta sig á hvað raunverulega gekk á mætti ég í viðtal í Podcast hjá Hlyni Áskelssyni.  Við ræddum tilraunastofuupprunann, Fauci, bóluefnin og margar af þeim lygum sem Fauci, þríeykið, ríkissjórnin, allir íslenskir fjölmiðlar og fleiri leikendur otuðu að almenningi á hverjum degi, mörgum sinnum á dag í 3-4 ár, og er jafnvel enn að.

 

Hér má sjá viðtalið í heild sinni (linkur)

Voru lög brotin á Reykjavíkurflugvelli?

Erindi Sigrúnar Bjarkar Jakobsdóttur, framkvæmdastýru Isavia Innanlands,  á fundi  um Reykjavíkurflugvallar í síðustu viku var afar merkilegt.  En þar sagði hún að áætlunarflug hefði að undanförnu verið að láta undan en sjúkraflug væri nú mikilvægara en nokkru sinni áður með 1400 ferðir á ári.   

En ef sjúkraflug er orðið mikilvægasta hlutverk Reykjavíkurflugvallar.  Af hverju var í fjandanum var notkunarstuðull fyrir sjúkraflug þá aldrei reiknaður áður en neyðarbrautinni var lokað 2017.  Íslensk reglugerð um flugvelli er unnin beint úr ICAO staðlinum og kveður því á um að slíkt hefði átt að gera. (reglugerð 464/2007 gr. 3.1.1)  Það má ekki fækka flugbrautum án þess að taka tillit til þeirra regla sem um það gild í lögum og afleiddum reglugerðum!

 

Um þetta fjallaði ég í opnu bréfi til innanríkisráðherra [Ólafar Nordal] sem birt var í morgunblaðinu 21. júlí 2016

 

================

Áríðandi spurning til innanríkisráðherra

 

"Hver breytti hlutverki Reykjavíkurflugvallar í að þjóna ekki minni flugvélum og sjúkraflugi?"

Kæri innanríkisráðherra.

Í grein 3.1.1. í VI. hluta reglugerðar 464/2007 um flugvelli segir:

„Fjöldi og stefna flugbrauta á flugvelli ætti að vera slíkur að notkunarstuðull flugvallarins sé ekki minni en 95% fyrir flugvélarnar sem flugvöllurinn þjónar.“

Þetta þýðir að reikna þarf notkunarstuðul fyrir allar flugvélar sem flugvöllur þarf að þjónusta, ekki bara fyrir stærri áætlunarflugvélarnar sem þola meiri hliðarvind. Sá skilningur fer ekki milli mála, því ef Flugfélag Íslands mundi t.d. einhvern tímann í framtíðinni ákveða að flytja alla starfsemi sína á Keflavíkurflugvöll, þá væru eingöngu eftir minni flugvélar á Reykjavíkurflugvelli, en engir útreikningar fyrir hendi sem sýndu að krafan um nothæfisstuðul upp á 95% væri uppfyllt. Í nýlegu áhættumati vegna lokunar neyðarbrautarinnar á Reykjavíkurflugvelli var hins vegar ekki reiknaður notkunarstuðull fyrir minni flugvélar.

Eina réttmæta forsenda þess að ekki þyrfti að taka tillit til lendingarskilyrða minni flugvéla á Reykjavíkurflugvelli væri ef fyrir lægi ákvörðun stjórnvalda um að hlutverki Reykjavíkurflugvallar væri breytt þannig að ekki ætti lengur að miða við það að Reykjavíkurflugvöllur þurfi að þjónusta minni flugvélar. Þar sem allt sjúkraflug fer fram minni flugvélum, þá er hér um meiriháttar stefnubreytingu yfirvalda að ræða, sem getur m.a. haft áhrif á hátt í 30 sjúkraflugsferðir á ári og mun nær áreiðanlega kosta mannslíf þegar fram í sækir. Fólk hefur því rétt á að vita hver ber ábyrgð á þessu.

Sem yfirmaður samgöngumála átt þú sem innanríkisráðherra að geta svarað þessu. Var þetta ákvörðun ríkisstjórnarinnar? Var þetta ákvörðun þín, innanríkisráðherra? Var þetta ákveðið af Samgöngustofu sem fór yfir áhættumatið um lokun neyðarbrautarinnar? Var þetta ákveðið af ISAVIA sem stýrði áhættumatinu... eða var það Verkfræðistofan Efla sem reiknaði notkunarstuðulinn og ákvað að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar? Hver ákvað að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar?

Reikniskekkjur má leiðrétta

Ef þú, innanríkisráðherra, hefur ekki komið að þessari ákvörðun, þá er þetta ólögleg reikniskekkja, því hvorki ráðgjafaverkfræðistofur né undirstofnanir þínar mega taka sér slíkt vald.

Mögulega væri hægt að stöðva þetta einfaldlega með því að ítreka það við Samgöngustofu, sem yfirfór áhættumatið, að ISAVIA hafði enga heimild til að breyta hlutverki Reykjavíkurflugvallar í áhættumatinu. Í ljósi þessara nýju upplýsinga er ekki útilokað að Samgöngustofa gæti hafnað öllum frekari leyfisveitingum vegna breytinga flugvallarins eða dregið til baka útgefin leyfi.

Ef af einhverjum ástæðum, lagalegum eða stjórnskipunarlegum, ekki er hægt að beita þessari aðferð, þá hvílir siðferðisleg skylda á Alþingi að grípa inn í á einhvern hátt. Það er einfaldlega ekki boðlegt að Alþingi sitji hjá og láti reikniskekkju ráða jafn afdrifaríkri ákvörðun og þessari sem getur haft áhrif á líf og heilsu fjölda fólks.

Höfundur er verkfræðingur og frumkvöðull.

 

=================

Í ljósi þessa horfi ansi undarlega við í dag, þegar innanlandsflug er að gefa undan og sjúkraflug er að verða sífellt veigameira, að eingöngu séu til útreikningar af notkunarstuðli fyrir innanlandsflug en ekki fyrir sjúkraflug.

Reglugerðir sem lög vísa í að beri að fylgja hafa lagalegt gildi.  Það verður ekki betur séð en að lög hafi verið brotin þegar neyðarbrautinni var lokað.

Kennedy snýr aftur

Búið er að samþykkja Kennedy sem næsta yfirmann allra heilbrigðismála í Bandaríkjunum.  Sannleikurinn er nú loks að koma fram í allri sinni dýrð. 

Annað í fréttum er þetta helst:

• Hlutabréf big pharma halda áfram að falla.
• “Sótti” bandaríkjanna Anthony Fauci fékk sakauppgjöf fyrir glæp sem enginn veit hver er.
• Yfirmaður Heilbrigðisstofnunar bandaríkjanna (NIH) sagði af sér í dag.  (Var hjálparsveinn Fauci að þagga niður að Covid hefði verið tilraunastofuleki.)
• Hvítþvottarannsakendur covidtímans um allan heim eru farnir að skjálfa, þvi það þýðir lítið að hvítþvo ef Kennedy ætlar svo að blaðra frá öllu.

Hvað gerir Alma nú?

Um 60 bráðatilfelli hafa ekki komist á landspítalann eftir að neyðarbrautinni var lokað 2017

Frá því neyðarbraut Reykjavíkur var lokað í júní 2017 hafa yfirvöld ekkert fylgst með afleiðingunum. Sú alvarlega staða sem nú er komin upp er bein afleiðing af þessari þöggun og vanþekkingu sem þögguninni fylgir.  Þrátt fyrir það er hægt að meta fjölda bráðatilfella sjúklinga sem hafa ekki komist suður út frá reynslu sjúkraflugmanna. Samkvæmt Þorkeli Ásgeiri Jóhannssyni einum reyndasta sjúkraflugmanni landsins var tíðnin 8 forgangssjúklingar á ári fyrst eftir lokunina, sem yfirfærist sem 61 sjúklingur fram til dagsins í dag.  Fyrir lokun neyðarbrautarinnar hafði hann aldrei þurft að snúa frá með sjúkling og því má álykta að öll þessi tilfelli hafi orðið vegna lokunar neyðarbrautarinnar.  

Þessi reynsla er alveg í samræmi við Nothæfisstuðulsútreikningana sem ég hef nú sjálfur gert með nýjustu veðurmælingum af flugvellinum.  Reykjavíkjurflugvöllur var þegar með of lágan nothæfsstuðul fyrir sjúkraflug áður en Austur - vestur brautinni var líka lokað. 

 

En af hverju var þá lokunin leyfð? Hvað voru menn að hugsa?  Voru Íslendingar blekktir?

 

Fyrir um áratug síðan var gerð sérfræðiskýrsla til að sannfæra almenning um að óhætt væri að loka neyðarbrautinni.  Þegar ég las þá skýrslu fór ég strax að benda á að afar ótrúverðugt væri að eingöngu hefðu verið notuð veðurgögn frá veðursælasta tímabili Reykjavíkurvallar. Þessi gagnrýni fór aðeins á flug og þegar flugrekstraryfirvöld höfnuðu gagnrýninni þar sem þeir treystu sérfræðiskýrsluna, ákvað ég að setja mig betur inn í málin og setti mig inn í hvernig þessir útreikningar ættu að vera samkvæmt staðlinum sem skýrsluhöfundar sögðust hafa fylgt.  Niðurstaðan var sláandi.  Staðli ICAO var ekki fylgt. Endurbirti hér greinina, því þar sem allt sem þar kemur fram er rétt, hefur hún elst nokkuð vel. Allar aðvörunarbjöllur voru farnar að loga en samt vildu flugmálayfirvöld ekki bregðast við og leita annars álits.

 

===========================

Grein í morgunblaðinu 9. Júní 2015.

 

Öfugsnúið öryggi á Reykjavíkurflugvelli

Endurtekinn misskilningur skýrsluhöfunda, sem kerfisbundið vanmeta áhættuþætti eða sleppa þeim, skekkir niðurstöðu skýrslunnar verulega og er hún því ónothæf.

 

Það horfir nokkuð undarlega við, nú þegar öll teikn eru á lofti um að viðsnúningur sé að verða á veðurfari vegna áratugasveiflu í sjávarstraumum, að eingöngu hafi verið notuð nýleg veðurgögn frá hlýjum árum þegar unnin var greining á áhrifum lokunar neyðarbrautar Reykjavíkurflugvallar. Með kólnandi veðurfari er nokkuð fyrirséð að veturinn mun lengjast og ísing, snjókoma og hvassviðri gætu orðið mun tíðari. Það er því illskiljanlegt að sleppt sé að nota eldri veðurgögn sem eru frá kaldara tímabili og þess vegna mun betur til þess fallin að meta hverra veðra við eigum von á næstu árum.

Svar Isavia við þessum athugasemdum mínum var að þeir treystu skýrslunni enda hefði hún verið unnin eftir viðmiðum ICAO.

Við nánari skoðun virðist þó sem viðmiðum ICAO hafi hins vegar ekki verið fylgt, því við athugun mína á leiðbeiningunum rak m.a. ég augun í eftirfarandi:

Ráðleggingum ICAO ekki fylgt

Leiðbeiningar ICAO mæla m.a. fyrir því að notuð skuli mæligögn yfir „eins langt tímabil og mögulegt er“. Með því að henda eldri mælingum, sem þó uppfylltu kröfur ICAO um mælitíðni, er ekki verið að fylgja þessum ráðleggingum.

Gert ráð fyrir að leggja eigi niður sjúkraflug

Við útreikninga virðist eingöngu vera reiknaður nothæfisstuðull fyrir stærri flugvélar sem eru í áætlunarflugi og þola aðeins meiri hliðarvind. Leiðbeiningarnar segja hins vegar að nothæfisstuðulinn eigi að reikna fyrir allar flugvélar sem hann á að þjónusta. Sjúkraflug fer fram á minni vélum sem þola minni hliðarvind. Skýrsluhöfundar virðast þannig gefa sér að leggja eigi niður allt sjúkraflug, án þess þó að taka það fram í skýrslunni.

Sama gildir um allar minni flugvélar með viðmiðunarbrautarlengd minni en 1.200 m. Ekki virðist gert ráð fyrir að flugvöllurinn þurfi að uppfylla viðmið ICAO um nothæfisstuðul fyrir þessar vélar.

Útreikningar byggja á óskhyggju

Í leiðbeiningum ICAO segir að viðmiðunargildi ICAO fyrir hámarks hliðarvind eigi eingöngu við um venjulegar aðstæður og því geti verið nauðsynlegt að taka sérstaklega tillit til ýmissa þátta eins og brautarbreiddar, vindhviða, ókyrrðar í lofti, hálku og snjóalaga og að lækka þurfi hliðarvindsmörkin í óveðri.

Þetta má túlka t.d. þannig að þá daga sem ísingaraðstæður eru til staðar þurfi að lækka leyfilegt hámarksgildi hliðarvinds.

Hreint ótrúlegur misskilningur virðist koma fram við túlkun skýrsluhöfunda á þessari grein, því í stað þess að túlka enska orðasambandið „may require“ sem „geti verið nauðsynlegt“ er þegar vísað er í þessa grein talað um að það „kunni að vera ástæða til“ að taka tillit til vindhviða eða að hönnuðir „megi“ huga að áhrifum brautarbreiddar. Samkvæmt þessari röngu þýðingu er það nánast háð geðþóttaákvörðun hönnuðar hvort hann taki tillit til ákveðinna veðuratriða eða ekki. Með því einu að „óska sér“ að tiltekið vandamál sé ekki lengur til staðar hverfur það. Abrakadabra, púff.

Með þessum rökstuðningi ákváðu skýrsluhöfundar að taka ekki tillit til neins ofantalinna þátta, þrátt fyrir að þeir viðurkenni það í skýrslu að þessir þættir hafi áhrif á flugfærð.

Þessi túlkun er vægast sagt galin og er því afar langsótt að hægt sé að halda því fram að vinnan samræmist ICAO-leiðbeiningunum.

Flugöryggi áhyggjuefni

Endurtekinn misskilningur skýrsluhöfunda, sem kerfisbundið vanmeta áhættuþætti eða sleppa þeim, skekkir niðurstöðu skýrslunnar verulega og er hún því ónothæf.

Til marks um hversu fjarri raunveruleikanum niðurstaðan er má nefna að það sem af er ári hafa um 6,5% sjúkraflugs farið um neyðarbrautina, sem virkar nokkuð hátt þegar haft er í huga að samkvæmt skýrslunni er talið að tilvist neyðarbrautarinnar hafi eingöngu um 2,4% áhrif á nothæfisstuðul flugvallarins.

Það verður einnig að teljast verulegt áhyggjuefni að þessi skýrsla hafi ekki þegar verið dregin til baka þrátt fyrir þá miklu gagnrýni sem hún hefur þegar fengið. Hvorki Isavia né Efla virðast hafa séð sér fært að rýna þessa vinnu almennilega, sem er nokkuð undarlegt í ljósi þess að sá hluti ICAO-leiðbeininganna sem fjallar um útreikninga á nothæfisstuðli telur ekki nema rétt um 3 blaðsíður.

====

Er þjóðarsátt um að fórna sjúkraflugssjúklingum?

Hafið þið tekið eftir því hvernig fólk sem er ósammála ykkur kemur sér stundum fyrir í nýrri vídd, nokkurs konar samhliða alheimi, sem útilokar rökræður úr þínum heimi. Í okkar heimi er þó samt aðeins til einn raunveruleiki og undarleg afstaða mótaðilans orsakast oftar en ekki af hann er kominn í þversögn við sjálfan sig og þarf gerviveruleika til að finna leið út.

 

Umræðan um Reykjavíkurflugvöll virðist nú vera komin í þetta öngstræti hjá mörgum. Það blasir við öllum að líf sjúklinga er sett í hættu. Strax nú á laugardaginn (fyrsta degi lokunar vallarins) var einum sjúklingi snúið við og augljóst að fjöldi annarra mun lenda í svipuðu næstu þrjá mánuði. Ljóst er að það eru verulegar líkur að það muni einhver láta lífið vegna þessa gjörning sem nú á sér stað.

 

Samtal Njáls Friðbertsson og  Pawel Bartoszek á Reykjavík Síðdegis síðustu viku er lýsandi um ástandið.  Þegar Njáll fór að tala um öryggi vallarinns sneri Pawel umræðuna í  að ræða “samninginn” um flugvöllinn frekar en aðsteðjandi hættu fyrir sjúkraflug.  Þegar þrýst var á afstöðu Pawels til lokunar næstsíðustu brautarinnar, kom það honum einfaldlega ekki lengur við því hann var hættur í borginni.  Ekki hans vandamál.  Ekki hans veruleiki. [Þeir sem vilja höggva tré eru í hinu liðinu.]

 

Pawel er þó ekki einn um svona nálgun. Í kosningafundum um flugmál sem ég tók þátt í (sem oddiviti Ábyrgrar Framtíðar) og benti á að fjöldi bráðasjúklinga hefðu ekki komist suður eftir lokun neyðarbrautarinnar og ný veðurgögn sýni að nothæfisstuðull vallarins stæðist ekki lengur viðmið, fékk ég þau mótsvör frá sumum að vísað var í gamlar gallaðra útreikninga sem slepptu að meta nothæfisstuðul sjúkraflugs. Nýju veðurgögnin sem sýndu að vindasamara er í dag en á góðviðristímabili gömlu útreikninganna eru orðin ógn við gerviveruleikann þeirra.  Fréttir af sjúklingum sem ekki komast suður eru líka ógn við gerviveruleikann þeirra.  Allt er pólitík og því má alls ekki skoða nýju gögnin og allar fréttir af hrakförum sjúklinga er bara áróður andstæðinganna!

 

En eru kjósendur þeirra virkilega á sama máli?  Ætli allir kjósendur þeirra séu svo eldheitir flugvallarandstæðingar að þeim þykir lítið til koma að nokkrir bráðasjúklingar komist ekki á spítala eða jafnvel drepist? Það eldar enginn ommulettu án þess að brjóta nokkur egg.

 

Eitthvað segir mér þó að svo sé ekki. Samkennd Íslendinga með löndum sínum er sterk og fæstir Íslendingar munu líða stjórnmálamenn sem vísvitandi fórna mannslífum með þessum hætti.  Eins þarf að hafa í huga að samningar  ganga að jafnaði í tvær áttir. Á sama hátt og dómarar töldu á sínum tíma að lokun neyðarbrautarinnar væri samningsskuldbinding, er krafan um skógarhögg Öskjuhlíð það líka.  Fátt getur breytt því að tréin verði hoggin. En þarf virkilega einhver að drepast fyrst?

Lokun næst síðustu flugbrautar Reykjavíkurflugvallar skapar raunverulega hættu sem þarf raunverulega úrlausn strax.

Nothæfisstuðullinn er orðinn 70% á Reykjavíkurflugvelli

Með lokun næstsíðustu flugbrautar Reykjavíkurflugvallar nothæfisstuðullinn nú hruni í 70%. Hann á að vera a.m.k. 95%. Þetta þýðir að þriðja hvert sjúkraflug verður við hættulegri skilyrði.  Þetta er 6 falt yfir leyfileg mörk!

Þriðja hvert sjúkraflug þarf nú að meta hvort þorandi sé að senda sjúklinginn suður.  Ef það er flogið þarf flugmaðurinn að meta áhættuna, hvort þorandi sé að lenda, hvort hægt sé að lenda í keflavík eða hvort það þurfi að snúa við. Afleiðingin er verulega skert heilbrigðisþjónusta landsbyggðarinnar. 

Sjö bráðasjúklingar munu ekki komast suður næstu þrjá mánuði

Áður en neyðarbrautinni var lokað og þrjár flugbrautir voru á Reykjavíkurflugvelli komust allir bráðasjúklingar suður.  Veruleg breyting varð við að flugbrautirnar urðu tvær og má ætla m.v.  reynslu flugmanns að um 10 bráðasjúklingar komist ekki suður á hverju ári. Eftir fækkun flugbrautanna var nothæfisstuðullin fyrir sjúkraflug fallinn í 88,5% miðað við 10 hnúta hliðarvind. (Þessi nothæfisstuðull fyrir sjúkraflug var þó aldrei reiknaður fyrir lokun neyðarbrautarinnar sem var brot á reglugerð )

Þar sem stuðullinn nú kominn niður í 70% jafngildir það 2,6 faldri aukningu aðstæðna sem uppfylla ekki nothæfis lágmark.  Fyrirhuguð þriggja mánaða lokun næstsíðustu brautarinnar mun því hafa í för með sér að 7 sjúklingar komast ekki til læknir í Reykajvík.

Þetta er óásættanlegt því þetta mun líklega kosta mannslíf.

 

Ófagleg vinnubrögð yfirvalda

Hvernig stendur á því að farið er í slíka lokun án þess að meta einu sinni hvaða áhrif lokunin hefur.  Af hverju reikna rekstraraðilar flugvallarins ekki nothæfisstuðulinn?

Stóra vandamálið við rekstur Reykjavíkurflugvallar er pólitískir stjórnarhættir virðast hafa tekið yfir reksturinn á kostnað faglegrar nálgunar.  Fyrir vikið þorir rekstraraðilinn ekki að skoða nothæfisstuðul flugvallarins, þorir ekki að þrýsta almennilega á að tréin í Öskjuhlíð séu felld og þorir ekki að fylgjast með því hversu margir sjúklingar af landsbyggðinni deyja eða missa heilsuna eftir að hafa ekki komist í sjúkraflug. Í pólitík skiptir mestu máli að troða ekki á neinum tám sem gætu snúist gegn þér og ef vandamál er til staðar er alltaf farsælast að láta sem það sé ekki til.

En svona nálgun gengur ekki lengur.  Það er löngu orðið tímabært að rekstraraðilar Reykjavíkurflugvallar farið að mæla rekstraröryggi flugvallarins þ.a. hægt sé að taka á þeim vandamálum sem eru til staðar með upplýstum ákvörðunum.

Þar eru tréin í Öskjulhlíð sem þarf að fella bara toppurinn á ísjakanum.

 

Lokun neyðarbrautarinnar 

Lokun neyðarbrautarinnar byggði á útreikningum sem brutu íslenska reglugerð. Skýrt er að reikna þarf nothæfisstuðul fyrir allar flugvélar sem flugvellinum er ætlað að þjóna, sem þýðir að aldrei mátti sleppa að reikna nothæfisstuðul fyrir sjúkraflug eins og gert var.  Hefðu slíkir útreikingar verið gerðir hefði legið ljóst fyrir að lokun neyðarbrautarinnar gengi aldrei.

Margt annað var líka gert til að fegra stöðuna: Ekki var tekið tillit til brautarskilyrða  (eins og hálku) og handvalin voru mælisería af veðursælasta tímabili í sögu flugvallarins.  Þetta varaði ég við í fjölda greina á þessum tíma og benti á að nýjustu rannsóknir sýndu að tíðni storma væri aftur að fara upp.  Það hefur svo komið á daginn.  

Nýju veðurgögnin

Á kynningu vegna skipulags Skerjafjarða landsins fyrir tveimur árum kom í ljós að nyjum veðurgögnum hefði verið safnað af flugvellinum.  Enginn hafði þó enn skoðað þau. Þetta vakti mikinn áhuga minn og í framhaldinu fékk ég afhend yfirfarin göng frá veðurstofunni og ákvað að reikna nothæfisstuðulinn sjálfur.  Niðurstaðan var sláandi.  Flugvöllurinn stóðs ekki lengur lágmarksviðmiðið, meira að segja fyrir stærri áætlana-flugvélarnar.  Þessa niðurstöðu kynnti ég í nýlegri moggagrein.

Gögnin sem þessir útreikningar byggðu á eru gríðarlega vönduð.  Mælingar eru skráðar á 15 sekúntna fresti í 4 brautarenda-veðurmælum.  Við útreikninga notaði ég 10 mínútna meðaltölum frá tímabili sem spannaði 11 ár: 2012-2023. Heildarfjöldimælinga yfir þennan tíma var um 500.000 línur fyrir hvern mæli.  Til að einfalda útreikinga sleppti ég þó að taka tillit til brautarskilyrða og skýjahæðar, því það hefði kallað á meiri upplýsingaöflun og greiningarvinnu. Fyrir vikið er innbyggt ofmat í þessum útreikingum útreikningarnir nothæfisstuðullinn og raunverulegur nothæfisstuðull er því aðeins lægri (verrri) en sá sem ég reikna út.  En þar sem nothæfisstuðullinn sem ég fæ er í flestum tilfellum langt undir lágmarksgildinu, undirstrika útreikningarnir að flugvöllurinn stóðst ekki kröfur eftir að neyðarbrautinni var lokað.  Niðurstaðan er því mjög áreiðanleg og merkið er skýrt:  Flugvöllurinn var fallinn.

Hafi einhverjir aðrir áhuga að gera sambærilega eða jafnvel ítarlegri útreikninga þá er þeim velkomið að skoða þessi veðurgögn.

Hvað er til ráða

Ljóst er að forsenda samkomulags ríkis og borgar um Reykjavíkurflugvöll er löngu brostið, því rekstaröryggi flugvallarins hefur aldrei verið til staðar síðan neyðarbrautinni var lokað.  Ekkert nýtt flugvallarstæði er á næstu grösum þannig að það þarf að bregðast við aðkallandi vanda strax.   Ef ekki er hægt að fella þessi tré í næstu viku, þyrftu yfirvöld að fara í neyðaraðgerðir (t.d. neyðarlög) til að brautin opni strax.

Í framhaldinu þarf svo að eiga sér stað heiðarleg rýni á stöðu máli. Fara þarf í ýtarlega könnun á stöðu heilbrigðismála og hve oft sjúklingi sem þyrfti að fara suður er snúið við og leggja þyrfti mat á þeim skaða sem þetta veldur.  Eins þarf að fara fram raunveruleg “ópólitísk” mat á nothæfisstuðli Reykjavíkjurflugvallar þar sem allir útreikningar verða birtir og uppi á borðinu.  Yfirvöld þurfa að fara að horfast í augun á því skemmdarverki sem þegar hefur verið unnið á flugvellinum. Aðeins þegar menn eru farnir að horfast í augun við sannleikann er hægt að bregðast við.  Það er hægt að bregðast við og það er hægt að bjarga reykjavíkurflugvelli.  En það mun aldrei gerast hjá þeim sem vilja lifa áfram í þeirri blekkingu sem nú er í gangi.  

 

(hér má sjá eina tillögu sem ég lagði fram á sínum tíma til að bjarga flugvellinum í fyrra horf)

Ný lækning við krabbameini

Hafið þið tekið eftir því hvernig krabbamein virðast vera að aukast?  Þið eruð ekki ein um það. Í þessu magnaða viðtali Dr. John Campbell við Dr. William Makis, kanadískan krabbameins-sérfræðing fjallar hann um þessa breytingu sérstaklega með tilkomu nýrrar tegunda krabbameina, svokallaðra Túrbó krabbameina. Hann fjallar líka um lækninguna sem er komin, nýja byltingu í meðferð krabbameina þar sem nýtt eru skaðlaus þekkt lyf með mjög öfluga virkni en sem lyfjageirinn hefur ekki viljað rannsaka þar sem lyfin eru runnin út á einkaleyfisvörn og því útilokað fyrir þau að græða á slíkri rannsókn.  Lyfin eru of ódýr.

 

Túrbó-krabbameinin

2022 tók Dr. William Makis eftir því að margir samstarfsfélagar hans, ungir læknar voru óvænt farnir að deyja úr mjög ágengum krabbameinum.  Svona lagað hafði aldrei gerst áður.  Ungt fólk í lágum áhættuhóp fékk krabbamein sem dró það fljótt til dauða. Hefðbundin lyf virkuðu ekkert eða lítið og líftími sem sérfræðingar töldu að fólk átti eftir, reyndist 5-10 falt skemmri en fyrri reynsla fyrir sambærileg krabbamein hafði sýnt.

Sterk fylgni hefur komið í ljós milli aukinnar tíðni krabbameina og covidsprautanna. Vegna þeirra fjöldaframleiðslu aðferðir sem beitt var, voru efnin í sprautunum menguð af DNA plasmíð og með snefilefni sem sérhönnuð eru til að genabreyta frumum og valda stökkbreytingum. Covidsprauturnar höfðu einnig ýmiss konar ónæmisbælandi eiginleika sem margir hafa vaarð við, sem gætu veikt ónæmiskerfið það mikið að krabbamein fari á skrið.

 

Endurnýttu lyfin í nýjum tilgangi

Á sama tíma og þessi alvarlega heilsufarsógn fór af stað, varð mikil vitundarvakning á covidtímanum um möguleika sem fólust í því að endurnota gömul lyf í nýjum tilgangi.  Gríðarleg tækifæri liggja í þessu, en þar sem útilokað er fyrir lyfjafyrirtæki að græða á þróun lyfjameðferðar á lyfjum sem ekki eru með einkaleyfisvernd hafa klínískar prófanir á slíkum lyfjameðferðum almennt ekki farið fram. Fyrir utan það að hægt var að nota þessi lyf til að lækna covid, þá kom í ljós að mörg þeirra virkuðu líka vel gegn krabbameini.

Um þetta fjallar makis í viðtalinu.  Þessi “nýju-gömlu” lyf eiga eftir að valda byltingu í krabbameinsmeðferð á næstu árum því þau virk oft þegar hefðbundnar lyfjameðferðir eru hættar að virka.

Vegna mikillar virkni hafa mörg hundruð for-klínískra rannsókna verið gerðar á virkni þessara lyfja og þrátt fyrir að klínískar rannsóknir vanti er sagan komin af stað og fólk um allan heim er farið að nota þessi lyf með góðum árangri.  Megineinkenni þessara lyfja er að þau eru hættulaus, mikið til án aukaverkana og hræódýr.

 

Hér eru nokkrir punktar sem Makis kom inn á í viðtalinu:

 

Ivermektin (nóbelsverðlauna-ormalyf).  For-klíniskrar rannsóknir eru gríðarlega lofandi og sýna virkni gegn nær öllum gerðum krabbameina.  Ivermektin er með þann óvenjulega eiginleika að geta ráðist á krabbameinsstofnfrumur.  Öfugt við hefðbundin krabbameinslyf sem ráðast bara á frumur sem skipta sér hratt en drepa því oft ekki stofnfrumur sem skipta sér hægar og mynda ný krabbamein.  Fyrir vikið lækna hefðbundnar meðferðir oft ekki krabbamein heldur lengja líftíma fólks þar til krabbameini myndar ónæmi gegn þeim og lyfin hætta að virka. Ivermektin virðist drepa stofnfrumuna og lækna krabbameinið alveg.  Önnur virkni Ivermectin sem hann nefnir er að það dregur úr ónæmi krabbameinsfruma gegn lyfjameðferð, getur gert krabbameinsfrumur næmari fyrir geislameðferð, getur dregið úr getu æxlis að mynda æðar, dregur úr hættu á að æxli dreifi sér víðar (verði illkynja) og dregur úr aukaverkunum slíkra meðferða, líklega vegna þess að það er bólguminnkandi.

Ivermektin virkar þannig sérstaklega vel með öðrum meðferðum, á sama tíma og það opnar á möguleikann á að beita krabbameinslyfjameðferð án aukaverkana. (ásamt fenbendazole o.fl. lyfjum)

 

Fenbendazole og Mebendazole (einnig ormalyf og líka nóbelsverðlaun ef ég man rétt)

Krabbameinslækningavirkni lyfsins á menn uppgötvaðist af smáfrumu-lungnakrabbameinssjúklingi með fjórða stigs krabbamein sem ákvað að prófa fenbendazole eftir að allar aðrar meðferðir klikkuðu.  Á þessum tíma var vitað að það virkaði gegn krabbameini í músum. Hann læknaðist alveg og er krabbameinslaus nú 7 árum síðar.

Mebendazole er ormalyfsútgáfan fyrir menn og því betur rannsakað í mönnum. Í þeim hefur verið sýnt fram á virkni þess gegn ristilkrabbameini, skjaldkirtilskrabbameini og krabbameini í heila. 

Virkni þessara lyfja er einkum með þeim hætti að þau hindra að krabbameinsfrumur geti tekið upp glúkósa.

Í viðtalinu fjallar hann líka um fleiri lyf en þessi eru líklega þau mikilvægustu.

 

Byltingin hans Robert Kennedy Jr.

Lyfjafyrirtækin hafa lengi verið sterkasti hagsmunaþrýstihópur bandarískra stjórnmála og fyrir vikið hafa yfirmenn heilbrigðismála í Bandaríkjunum alltaf verið “þeirra” menn.  

Þar til nú.  Með skipun Robert Kennedy Jr. sem yfirmanns bandarískra heilbrigðismála mun þetta breytast.  Big-pharma hatar hann sem sést vel á því hversu hart öldungardeildarþingmenn á launum hjá Big-pharma börðust gegn tilnefningu hans.

 

Á hverju ári úthluta bandarísk yfirvöld 8 milljörðum dollara til ýmiss konar læknisrannsókna.  Með komu Kennedy við stjórnvölinn verður nú líka byrjað að veita fé til klínískra rannsókna á Ivermecin, fenbendezole og menbendazole. Lyfjastofnun bandaríkjanna (FDA) sem samþykkir lyf er ein af þeim stofnunum sem Kennedy verður yfir.  Fátt getur því staðið í vegi fyrir að þessi skaðlausu lyf verði orðin almenn krabbameinsmeðferð áður en langt um líður.

 

Þitt líf er á þína ábyrgð

Um allan heim er fólk byrjað að vakna og kynna sé þessi lyf sem lyfjafyrirtækin vilja ekki að almenningur fái.  Fólk sem áttar sig á því að þeirra eigið líf er á þeirra eigin ábyrgð hefur lesið sig til og tekur því lyfin samt og og læknast. Í nýlegu viðtali Mel Gibson á Joe Rogan hlaðvarpinu segir Mel Gibson að hann eigi þrjá vini.  Allir greindust með fjórða stigs krabbamein og allir læknuðust þeir með þessum nýju (endunotuðu) lyfjum. Tveir þeirra voru sjúklingar hjá Makis.  Afhjúpun leyndarmálsins er því komin í pop-menninguna og því bara tímaspursmála hvenær allir vita af lækningunni.

Íslensk yfirvöld geta ekki lengur hunsað hvað er að gerast.  Sprautuherferðin olli krabbameinsfaraldri og það er komin fram ný lækning. Yfirvöld eiga að vara almenning við því sem er að gerast og það er löngu orðið tímabært að íslenskir læknar byrji að lesa sig til og kynna sér þær rannsóknir sem fram hafa farið á þessum efnum. Ef heilbrigðisyfirvöld munu halda áfram að streitast á móti þeirri óumflýjanlegu þróun sem framundan er á næstu árum þá mun andlitsmissirinn verða enn verri þegar þau loks þurfa að gefast upp, því þessi nýju lyf eru framtíðin.  

Þeir einu sem munu tapa á þessu eru sjúklingarnir þeirra.  Það er kominn tími til að heilbrigðisþjónusta snúist um sjúklinga en ekki bara að verja kerfið og þá sem standa að baki því.

Drukkinn sjómaður óskar eftir sparnaðartillögum

Ríkisstjórn sem sparar þarf ekki að hækka skatta! Samt blasti óvænt krísa við eftir að fjöldi skemmtiferðaskipa hættu við Íslandsferðina vegna nýs innviðagjalds ríkisstjórnarinnar. Smá hik kom á ríkisstjórnina fyrir vikið, en samt er áfram stefnt á aukna gjaldtöku um leið og færi gefst.

 

En bíðið nú við.  Var ríkisstjórnin ekki að taka við 10.000 sparnaðartillögum frá þjóðhollum þegnum sem vildu hjálpa.   Ríkisstjórn sem hlustar á slíka þegna þarf engar skattahækkanir.  Var þetta kannski bara sýndarmennska?

 

Drukkinn sjómaður mun aldrei taka í mál að hætta að drekka.  Hvað þá að sleppa að kaupa umgang á barnum fyrir vinina eða kampavín fyrir einka-dansinn og svo þarf hljómsveitin líka að fá sitt. Hver vill hafa áhyggjur af timburmönnum ef partíið getur haldið áfram.

 

Var ríkisstjórnin kannski bara að leita að besta “happy hour” tilboðinu svo partíið gæti haldið áfram eða stóð raunverulegur vilji að baki og boða þau nýja tíma með með alvöru sparnaði og stórfelldum skattalækkunum og bættum lífskjörum til almennings í kjölfarið.