Afleiðingarnar af fordómum RÚV

Fyrir rúmum átta árum síðan heimsótti Robert Spencer Ísland: Einn helsti fræðimaður í málefnum Islam og gagnrýnandi öfgaislam. Hann var að vara okkur við sofandihátt í innflytjendastefnu. RÚV mætti á erindið hans, en Í stað þess að fjalla um það sem hann sagði var útbúinn hatursáróðurspakki gegn Spencer og síðar um kvöldið var honum byrlað eitur. Enginn var látinn sæta ábyrgð, þótt vitað væri hver byrlaði.  Þessi meðferð á þessum friðsama fræðimanni er til ævarandi skammar. 

Það að íslensk yfirvöld hafi í framhaldinu haldið áfram á sömu braut með lokuðum augum fyrir innflytjendamistökum Evrópu er ekki síst þessari kerfisbundnu þöggun og áróðri RÚV að kenna til að fela allan vanda. Síðan þá hefur innflytjendastefnunni verið stýrt af fáráðlingum og uppskeran í samræmi við það.  Litla Ísland verður aldrei samt aftur.

 

Fyrir átta árum (í dag) benti ég á í hvað stefndi í moggagrein, og hversu mikill skaðvaldur RÚV var orðinn að kæfa niður málfrelsið. 

 

Hér er greinin, sem á jafn vel við í dag og fyrir átta árum.

 

Grein í morgunblaðinu 2. ágúst 2017

=============================

Fordómar í boði RÚV

"Þöggun RÚV á skynsamlegri innflytjendaumræðu er ekki ásættanleg fyrir ríkisfjölmiðil."

Þjóðverjar í Þýskalandi nasista voru hvorki vont fólk né geðbilað, heldur stolt harðduglegt fólk með hugsjónir og sterkt siðgæðismat að eigin mati, reiðubúið að fórna sér fyrir þjóð sína. Vandamálið við Þýskaland var ekki fólkið, heldur hugmyndafræðin sem það aðhylltist. En eftir að Hitler komst til valda þá þrengdi svo að málfrelsinu að gagnrýnisraddir hættu að heyrast. Fyrir vikið varð fólk óupplýst og áhrifalítið, og ekkert hélt því aftur af illskunni sem eftir fylgdi.

Þegar miðaldar hugmyndafræði kirkjunnar byrjaði að mildast eða klofna þá gerðist það í gegnum endurreisnina. Þetta var hugmyndafræðileg bylting drifin áfram af rökhyggju og frjálsum skoðanaskiptum og vilja fólks til að bæta umhverfið í kringum sig. Afstaða kirkjunnar mildaðist og í dag samræmist hún að mestu leyti flestum vestrænum gildum um frelsi og jafnréttindi allra óháð kyni, kynhneigð eða kynþætti.

Þegar 5.000 Evrópubúar tóku sig til fyrir nokkru og gengu til liðs við íslamska ríkið þá var það ekki vegna þess að þetta væru vondir eða geðbilaðir einstaklingar. Heldur töldu þeir sig vera að gera rétt því þeir voru undir áhrifum frá eitraðri hugmyndafræði sem finnst í sumum íslömskum trúarritum. Eina leiðin til að berjast gegn og breyta slíkum ranghugmyndum er að gagnrýna þær opinberlega. En öfugt við önnur trúarbrögð þá ríkir lítið málfrelsi í gagnrýni á Íslam.

Mörgum myndi eflaust bregða ef 15 ára dóttir þeirra bæði um að sér yrði fundinn eiginmaður og hætti námi því starfsframi væri ekkert fyrir konur. Þeirra hlutverk væri á heimilinu að þjóna eiginmanninum. En hvað ef þetta væri dóttir nágranna þíns sem hefði átt erfitt uppdráttar vegna þess að fjölskyldan hennar var þjóðleg í háttum og þvingaði hana alltaf til að klæðast íslenska þjóðbúningnum? En hvað ef fjölskyldan væri íslamstrúar og klæðnaðurinn trúarlegs eðlis?

Til eru þeir sem myndu hneykslast yfir þjóðbúningaöfgunum en sýna trúarsiðunum skilning. En mannréttindi eru bundin einstaklingum en ekki hópum og því er aldrei hægt að réttlæta slíka mismunun vegna kreddu hópa. Til að brjótast úr viðjum afturhalds þarf hugrekki sem kemur ekki alltaf að sjálfu sér. Fyrst þarf að vekja frjálsan vilja fólks til að hugsa í stað þess að hlýða í blindni öllu sem því er sagt að gera. Opin málefnaleg umræða er besti vettvangur til að vekja þennan vilja.

Í byrjun sumars kom prýðistækifæri fyrir slíka umræðu þegar einn frægasti gagnrýnandi öfgaíslam, Robert Spencer, kom hingað til lands. Þrátt fyrir að vera þekktur fyrir gagnrýni sem byggist alltaf nær orðrétt á ummælum eða lífi Spámannsins, þá mætti honum hér ofstækislegt fjölmiðlafár. Þannig fannst RÚV það eina fréttnæma úr ræðu hans þegar hann varaði við því að það sem hann segði væri ekki fyrir viðkvæma, en fréttastofan „gleymdi“ að taka fram að þar átti hann einfaldlega við ofbeldisfull fyrirmæli spámannsins sem hann las upp strax í framhaldinu. Viðtal RÚV sem eftir fylgdi gekk síðan aðallega út á aðdróttanir um að Spencer bæri sök á morðæðinu í Útey, sem er vægast sagt undarleg ásökun á fræðimann sem aldrei hefur hvatt til ofbeldis heldur eingöngu bent á og gagnrýnt hatursfull orð annarra. Ákefð íslensku ríkisstöðvarinnar að rægja þennan íslandsvin var það mikil að lítið af því sem hann hafði frá að segja komst að. Síðar um kvöldið þegar Spencer fór út að borða var honum svo byrluð ólyfjan, sem er líklega fyrsti trúarhatursglæpurinn á Íslandi síðan Jón Arason biskup og synir hans voru hálshöggnir hér um árið.

Öfgarnar afhjúpaðar

Í æsingi sínum í að þagga niður umræðuna hafði RÚV hins vegar misst af aðalfréttinni.

Aðeins annar trúarleiðtogi íslenskra múslima komst á kynninguna því hinn var upptekinn fyrir utan í hópi mótmælenda sem reyndu að trufla fundinn. Þegar meðfyrirlesari Spencer, Christine Williams, lauk máli sínu og bað um spurningar, stóð trúarleiðtoginn upp og krafði hana sönnunar á því að konur væru grýttar í íslömskum ríkjum og bað um full nöfn fórnarlamba, dagsetningu og stað ódæðanna. Honum til skelfingar var þessu auðsvarað af öðrum fundargestum með hjálp smartsíma. Hin neyðarlega afhjúpun á afneitun ímansins á þekktum staðreynum sýnir mikilvægi opinberrar umræðu. Hvaða álit fengjum við t.d. á íslenskum presti sem reyndi að afneita jafn augljósum staðreyndum eða mótmælti málfrelsinu? En í lokuðum hópum er oft enginn til að hrekja vitleysuna og öfgamennirnir stýra umræðunni. Svipað getur gerst ef öll gagnrýni flyst á samfélagsmiðla vegna tregðu ríkisfjölmiðla til að ræða málin af skynsemi. Vanþekking er þannig forsenda fordóma.

Flestir vilja bæta líf sitt, og þegar hugmyndafræði trúarbragða takmarkar verulega frelsi fólks verður að ræða hana opinskátt. Þetta voru skilaboð Robert Spencer til Íslendinga: Hófsamir múslímar eru ekki mótfallnir slíkri skynsamlegri umræðu því það þarf að fyrst að tala um öfgarnar áður en hægt er að takast á við þær.

Eftir reynslu síðustu áratuga þá ætti flestum að vera ljóst að innflytjendastefna Evrópuríkja án aðlögunarkröfu er ekki að virka sem skyldi.

Þarf Ísland virkilega líka að endurtaka þau mistök?

============

Því miður reyndist svarið: JÁ.

 

English translation

The Consequences of Icelandic stade broadcaster s Prejudice (RÚV)

Eight years ago, Robert Spencer visited Iceland: a leading scholar on Islam and a critic of radical Islam. He warned about complacency in immigration policy. RÚV attended his lecture, but instead of reporting his message, they produced a smear campaign against Spencer, and later that evening, he was poisoned. No one was held accountable, despite the perpetrator being known. This treatment of a peaceful scholar is an everlasting shame.

The fact that Icelandic authorities continued blindly on the same path, ignoring Europe’s immigration failures, is largely due to RÚV’s systematic silencing and propaganda to conceal all issues. Since then, immigration policy has been led by fools, with predictable results. Little Iceland will never be the same again.

Eight years ago (today), I pointed out in a Morgunblaðið article where things were heading and how much harm RÚV was causing by stifling free speech.

Here is the article, as relevant today as it was eight years ago.

Article in Morgunblaðið, August 2, 2017

===================================

Prejudice Promoted by RÚV(Icelandic State Broadcaster)

“RÚV’s silencing of sensible immigration discourse is unacceptable for a state broadcaster.”

Germans in Nazi Germany were neither evil nor insane but proud, hardworking people with ideals and a strong moral compass by their own measure, ready to sacrifice for their nation. The problem in Germany wasn’t the people but the ideology they embraced. After Hitler came to power, free speech was so restricted that critical voices fell silent. As a result, people became uninformed and powerless, and nothing held back the evil that followed.

When the medieval ideology of the church began to soften or fracture, it happened through the Renaissance—a philosophical revolution driven by reason, open debate, and a desire to improve the surrounding world. The church’s stance softened, and today it largely aligns with Western values of freedom and equality for all, regardless of gender, sexuality, or race.

When 5,000 Europeans joined the Islamic State, it wasn’t because they were evil or deranged. They believed they were doing right, influenced by a toxic ideology found in some Islamic texts. The only way to combat and reform such misconceptions is to criticize them openly. Unlike other religions, however, there is little freedom to criticize Islam.

Many would be shocked if their 15-year-old daughter asked to be married off and quit school because a career wasn’t for women, her role being to serve her husband at home. But what if this was your neighbor’s daughter, struggling because her family was traditional and forced her to wear the Icelandic national costume? What if the family was Muslim and the attire religious?

Some would be outraged by the costume’s extremism but show understanding for religious customs. Yet human rights belong to individuals, not groups, and such discrimination based on group beliefs can never be justified. Breaking free from regressive constraints requires courage, which doesn’t always come naturally. First, people’s free will must be awakened to think critically instead of blindly obeying. Open, rational debate is the best platform to spark this will.

At the start of the summer, a prime opportunity for such debate arose when Robert Spencer, a renowned critic of radical Islam, visited Iceland. Despite his criticism being based almost verbatim on the Prophet’s words or life, he faced hysterical media frenzy. RÚV deemed the only newsworthy part of his speech a warning that his words weren’t for the sensitive, “forgetting” to mention he was referring to the Prophet’s violent directives, which he read aloud shortly after. RÚV’s subsequent interview focused on accusing Spencer of responsibility for the Utøya massacre—an odd accusation against a scholar who has never incited violence but only pointed out and criticized others’ hateful words. The state broadcaster’s zeal to slander this friend of Iceland was so intense that little of his message got through. Later that evening, when Spencer went out to eat, he was poisoned—likely Iceland’s first religious hate crime since Bishop Jón Arason and his sons were beheaded centuries ago.

 

Extremism Exposed
In their fervor to silence the debate, RÚV missed the real story.

Only one of Iceland’s Muslim religious leaders attended the event, as the other was busy outside with protesters trying to disrupt it. When Spencer’s co-speaker, Christine Williams, opened the floor for questions, the religious leader stood up and demanded proof that women were stoned in Islamic countries, asking for victims’ full names, dates, and locations. To his dismay, other attendees easily provided answers using their smartphones. This embarrassing exposure of the imam’s denial of well-known facts underscores the importance of open debate. What would we think of an Icelandic priest who denied obvious truths or protested free speech? In closed groups, there’s often no one to refute nonsense, and extremists control the narrative. The same can happen if all criticism shifts to social media due to state broadcasters’ reluctance to discuss issues rationally. Ignorance is the foundation of prejudice.

Most people want to improve their lives, and when religious ideology severely restricts freedom, it must be openly discussed. This was Robert Spencer’s message to Icelanders: Moderate Muslims aren’t opposed to such rational discourse, as extremism must first be addressed before it can be tackled.

After decades of experience, it should be clear to most that Europe’s immigration policies without integration requirements aren’t working as they should.

Does Iceland really need to repeat those mistakes?

============

Unfortunately the answer turned out to be:  YES.

Athugasemdir

[Þorsteinn Sch Thorsteinsson (IP-tala skráð) 2.8.2025 kl. 20:55]

Sæll aftur Jóhannes,

Smá hérna varðandi Anti- Íslam áróðurstrúboðið zíonistans hans hérna Róberts Spencer, því að hann er eins og Bill Warner karlinn,en hann Bill Warner er orðinn frægur fyrir múslimahatur. Anti -Íslam trúboðið hans Bill Warner er reyndar styrkt og fjármagnað rétt eins Anti-Íslamtrúboðið hans Róberts Spencer og hennar Pamela Geller af hérna stóra Zíonista lobby- liðinu er hefur verið að fjármagna þetta allt saman til að réttlæta manndráp, hernám og bara allt fyrir Zíonista Ísrael.

Ég fór ekki á þennan fyrirlestur zíonistans hans hérna Róberts Spencer, en ef ég vildi kynna mér trú þeirra sem að tilheyra Íslam, þá leita ég til Múslima, svo og eftir viðurkenndri útgáfu af Kóraninum er Múslímar nota eða styðjast við, en ekki eftir svona Anti- Íslam áróðurstrúboði. Nú og annað í þessu sambandi við förum ekki til Sjálfstæðisflokksins til að kynna okkur stefnu og/eða hvað "Ábyrg framtíð" hefur segja, ekki satt?  

En ef þú vilt svona styðja zíonista í Anti- Íslam áróðurstrúboðinu eða hann Róbert Spencer karlinn, þá getur leitað til hérna: "The Zionist Organization of America", "MEMRI", "CAMERA", "Muslim-basher Bridgette Gabriel", "Aish HaTorah, funders of the anti-Muslim films Obsessed", "American Freedom Alliance“ (another Muslim-bashing group, founded by Avi Davis), "Horowitzs Center for the Study of Popular Culture ", "Hudson Institute", "Heritage Foundation ", "The Jewish neo-con security think tank JINSA", "The anti-Arab media advocacy group Second Draft", "Stand With Us", Daniel Pipes & Middle East Forum og  Central Fund of Israel, svo eitthvað sé nefnt í þessu áróðurstrúboði gegn Íslam?

KVþ Þorsteinn.