Íslenskt Gyðingahatur - framhald

30.4.2025 | 16:54

Íslenskt Gyðingahatur - framhald

Hvenær breytist gyðingaandúð í gyðingahatur? Ég mundi segja að ef þú hvetur Palestínumenn að beita barnahermönnum og ef þú hvetur þá til sprengjuárása á gyðinga [á friðartímum] og ef þú hvetur þá til innrásar í Ísrael til að útrýma gyðingum vegna þess að þú hafnar tilvistarrétt Ísraelsríkis, fari langleiðina með að gera þig að gyðingahatara.

Hér er vísa sem Palestínu-mótmælendurnir (íslenskir og nýíslenskir) hafa verið að syngja í öllum sínum mótmælum. (litaði hluta tekstans til að vekja athygli á innihaldinu.

LIFI PALESTÍNA:

Lifi Palestína Burt með síonismann

Lifi, lifi, lifi Palestína

Lifi Palestína og burt með síonismann!

//: Við höfum sáð í jörðina://

//: og við höfum uppskorið:// //: Við höfum tínt sítrónurnar:// //: og pressað ólífurnar://

//: Og allur heimurinn þekkir okkar land ://

Lifi Palestína Burt með síonismann

Lifi, lifi, lifi Palestína

Lifi Palestína og burt með síonismann! Lifi Palestína og burt með síonismann!

//: Við höfum kastað steinum í :// //: Hermenn og löggur:// //: Skotið rakettum :// //: gegn okkar kúgurum://

//: Og allur heimurinn þekkir okkar baráttu! ://

Lifi, lifi, lifi Palestína

Lifi Palestína og burt með síonismann! Lifi Palestína og burt með síonismann!

//: Við munum frelsa land okkar ://

//: Úr klóm allrar kúgunar://

//: Við munum byggja upp land okkar :// //: Til frelsis og fegurðar :// //:Og allur heimurinn mun fá að sjá!://

Lifi, lifi, lifi Palestína

Lifi Palestína og burt með síonismann! Lifi Palestína og burt með síonismann!

//:Lifi Palestína og burt með síonismann!:// //:Lifi Palestína og burt með síonismann!://

Hér eru skýringar á því sem ég litaði.

“Við höfum kastað steinum í :// //: Hermenn og löggur” Þegar fyrsta intifata Yassir Arafats byrjaði breytti hann um aðferð og fór að smala börnum úr skóla í mótmæli til að kasta steinum í hermenn. Mörg börn dóu í þessari ofbeldisöldu hnífaárása og morða. Við sama tilefni fór Yassir Arafat líka í rassíu við að myrða Palestínumenn sem ekki vildu taka þátt í morðöldunni. Þúsundir voru myrtir og kallaði “samverkamenn”.
Skotið rakettum :// //: gegn okkar kúgurum:// Þetta eru ekki einhverjir nýárs-rakettur flugeldar sem íslenskur þýðandi vísunnar hefur reynt að fegra með orðavali. Það skýtur enginn flugeldum á óvini sína. Menn skjóta sprengjum. Þarna er verið að upphefja stanslausar sprengjuárásir Hamas á óbreytta borgara í Ísrael síðustu áratugi sem einhvers konar hetjudáð.
Við munum frelsa land okkar. Hvaða land eiga þeir við. Gasabúar áttu land sitt (þ.e. Gasa). Eina annað land sem kemur til greina er Ísrael. .“Frelsunin” er því augljóslega fegrað orðalag fyrir innrás og morð á öllum gyðingum eins og þá sem gerð var 7.október 2023 þar sem Gazabúar nauðguðu og myrtu nánast alla sem þeir gátu. Þeir fóru í helför gegn ísraelum. Af hverju eru íslenskir mótmælendur að kalla eftir endurtekningu á slíkri helför?
:Lifi Palestína og burt með síonismann. Ákallið ”Burt með síonismann“ er endurtekið ca.14 sinnum. Síonismi er samnefnari yfir hreyfingar sem vilja heimaland gyðinga í Ísrael. Ákallið þýðir því að annað hvort eigi að reka alla gyðinga burt úr heimalandi sínu eða útrýma þeim. Ef það væri ekki gert, mundi ísrael halda áfram að vera síonista ríki eftir sameiningu við vesturbakkann og gasa, því arabar yrðu áfram í minnihluta. Þetta er því ákall eftir þjóðarmorði. Nýrri helför gyðinga.

Þó að mögulega hafi margir Íslendingar í mótmælunum hafi ekki áttað sig fyllilega á hvað þeir voru að syngja um, á það örugglega ekki við um alla. Enn síður á það við um meðmótmælendurn sem komu frá mið-austurlöndum og eru margir svarnir hatursmenn Ísrael. Þeir vissu upp á hvaða ódæði söngurinn þeirra er að kalla eftir.

… og hvað áhrif ætli þessi normalisering á dauðakúlturnum hafi á þessa innflytjendur.

Leyfum einum þeirra að hafa lokaorðin :

„Drepið gyðingana hvar sem þið finnið þá, rífið þá á hol, mígið yfir þá [og] lík þeirra. Ég sver að við munum dæma þá að viô hlið Paradisar. Bölvun hvíli á sonum Zíons [gyðingum], sonum apa og svína.“

Þessi ummæli hafa verið kærð.

Hér svo sjá myndband af þúsundum íslendinga fylgja í skrúðgöngu fjöldasöng þar sem þetta morðkvæði er sungið. ( myndbandlinkur )

ENGLISH TRANSLATION

Icelandic Antisemitism - continued

When does anti-Jewish sentiment turn into antisemitism? I would say that if you encourage Palestinians to use child soldiers, if you urge them to carry out bombings against Jews [in peacetime], and if you incite them to invade Israel to exterminate Jews because you reject Israel's right to exist, that goes a long way toward making you an antisemite.

Here is a song that Palestinian protesters (Icelandic and new Icelanders) have been singing at all their protests. (I highlighted parts of the text to draw attention to its content.)

LONG LIVE PALESTINE:

Long live Palestine, down with Zionism

Long live, long live, long live Palestine

Long live Palestine and down with Zionism!
Long live Palestine and down with Zionism!

//: We have sown in the earth://

//: And we have reaped://

//: We have picked the lemons:////: And pressed the olives://

//: And the whole world knows our land://

Long live Palestine, down with Zionism

Long live, long live, long live Palestine

Long live Palestine and down with Zionism!
Long live Palestine and down with Zionism!

//: We have thrown stones at:// //: Soldiers and police:// //: Shoot fireworks:// //: Against our oppressors://

//: And the whole world knows our struggle!://

Long live, long live, long live Palestine

Long live Palestine and down with Zionism! Long live Palestine and down with Zionism!

//: We will liberate our land://

//: From the claws of all oppression://

//: We will build our land:// //: For freedom and beauty:// //: And the whole world will see!://

Long live, long live, long live Palestine

Long live Palestine and down with Zionism! Long live Palestine and down with Zionism!

//: Long live Palestine and down with Zionism!:// //: Long live Palestine and down with Zionism!://

Explanations of the highlighted parts:

“We have thrown stones at:// //: Soldiers and police”
During the First Intifada, Yasser Arafat changed tactics and began rallying schoolchildren to protests to throw stones at soldiers. Many children died in this wave of violence, stabbings, and murders. At the same time, Arafat also went on a rampage, killing Palestinians who refused to participate in the murderous frenzy. Thousands were killed and labeled “collaborators.”
“Shoot fireworks:// //: Against our oppressors://”
These are not some New Year’s fireworks, as an Icelandic translator of the song has tried to distort the meaning with word choice. No one shoots fireworks at their enemies. Hamas shot rockets and bombs. This is glorifying Hamas’s relentless rocket attacks on Israeli civilians over the past decades as some kind of heroic act.
“We will liberate our land.”
What land are they referring to? Gazans had their land (i.e., Gaza). The only other land in question is Israel. “Liberation” is clearly a euphemism for invasion and murder of all Jews, like the one carried out on October 7, 2023, where Gazans raped and murdered nearly everyone they could. They went on a rampage against Israelis. Why are Icelandic protesters calling for a repeat of such a massacre?
“Long live Palestine and down with Zionism.”
The call “down with Zionism” is repeated about 14 times. Zionism is the collective term for movements that want a Jewish homeland in Israel. The call therefore means either expelling all Jews from their homeland or exterminating them. If that weren’t done, Israel would continue to be a Zionist state even after unification with the West Bank and Gaza, as Arabs would remain a minority. This is thus a call for genocide. A new Holocaust of Jews.

While it’s possible that many Icelanders at the protests didn’t fully realize what they were singing about, that certainly doesn’t apply to everyone. It applies even less to co-protesters from the Middle East, many of whom are sworn haters of Israel. They knew exactly what atrocities their song was calling for.

… and what impact might this normalization of a death cult have on these immigrants?

Let’s give one of them the final word:

“Kill the jews wherever you found them, tear them apart, piss on them, their corpses. I swear, we will judge them at the doors of paradise. Curse be upon sons of Zion, sons of apes and pigs.”

These comments have been reported to the police.

Here you can see a video of thousands of Icelanders following in a parade with mass singing where this murder ballad is sung: (video link)

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 19:01 | Facebook

Athugasemdir

Sæll Jóhannes,

Ég tel að við Íslendingar höfum almennt ekki neitt vit á þessu enda skoðun okkar rekin í gegnum Ísl fjölmiðla. Ber enga illsku gagnvart gyðingum per sei en Zionismi er annað mál. Þar liggur allur misskilningurinn. Ef þú veist ekki muninn á gyðingum vs Zionisma þá skaltur bara upplýsa þig núna!

Atvikið 7. Oct ber öll merki Mossad planning þeir þurftu að búa til atburðarás nógu mikla til að fara All In ..

Trump kvartar undan því að Rússar eru að drepa Úkraníska hermenn en segir ekkert um saklaua íbúa Gaza sem eru kerfislega drepnir til að eyða þeim af svæðinu, konur og börn með sprengjur frá USA.

Held að heimsbúar þurfa að átta sig á því að þegar stórfyrirtæki geta grætt á stríði þá er engin von um frið!

Þeir búa bara til atburðarásina til að fá tilefni til þess að fara í stríð og styðja báða aðila til að hámarka gróðan. WWI and WWII ( Fjölmiðlar ) (stjórnmálamenn) (Aðrir)

It´s All About Money.

Ef þú ferð niður þessa kanínu holu (Upplýstur) þá þarftu samt að ath eitt.. Marg annað óþægilegt kemur upp á yfirborðið.

Trausti (IP-tala skráð) 30.4.2025 kl. 21:01

Nei það er líka búið að ljúga fólk fullt hvað síonismi er. Allir ísraelar eru síonistar enda hafa öll stríð sem þeir hafa farið í verið varnarstríð. Ekki til að leggja undir sig landsvæði. Þeir hafa meira að segja gefið frá sér landsvæði sem þeir höfðu unnið í slíku varnarstríði. Gasa er eitt dæmi þar um.

Er reyndar sammála þér að staða varnarmála var óvenjulega léleg, en innrásin er þó öll á abyrgð hamas og palsetínskra borara sem komu með. Mikill stuðningur var með þessari morðárást á Gasa og vestrubakkanum, og er enn. Íbúar Gasa er ekki saklausir, og yfirvöld þeirra Hamas bera alla ábyrgð á stöðu mála. Hvenær sem er gætu þeir endað átökin með að sleppa gíslum og leggja niður vopn. Þá myndi ekki einasti saklaus borgar láta lífið og átökin verða búin. (bara réttað yfir stríðsglæpamönnunum)

Þegar verið var veirð að sleppa síðustu gíslunum kom síðan í ljós að gasabúar hötuðu gíslana svo mikið að þeir sveltu þá þótt þeir hefðu sjálfir nógan mat. En hvað sem þessum átökum varðar þá verður fólk að átta sig á því að þetta er ekki stríð bara gegn ísrael, heldu gegn gyðingum. Við erum því að sjá gyðingahatur vaxa um allan heim þar sem innflytjendur frá miðausturlöndum hafa sest að. Við erum að sjá endurvakningu á gyðingahatri nasismans, og það er óhugnarlegt að sjá ílendinga ganga um miðbæjin og öskra eftir morðárásum á ísraelsmenn.

En jú það eru örugglega alltaf einhverjir sem græða á svona, en fólk verður samt að þekkja raunverulega illsku þegar það sér hana.

Jóhannes Loftsson, 30.4.2025 kl. 22:28

Sér grefur gröf þótt grafi.

Jónatan Karlsson, 30.4.2025 kl. 23:22

Ég þekki þig ekki Jóhannes Loftsson, en þú hlýtur að vera í einhverjum sértrúarsöfnuði þar sem þessu er haldið fram.

Hér í þessum pistli er reynt að skrímslavæða Palestínu-mótmælendur og það ljótasta dregið upp gegn þeim. Ég held að langfæstir þeirra standi við allt sem stendur hér um þá.

Ég á marga vini og kunningja í kristnum söfnuðum sem verða eins og biluð plata þegar þetta berst í tal, og stuðningur þeirra við Ísrael er alveg óhrekjandi.

Ég umber alveg þetta fólk og sumir þeirra nánir vinir mínir.

Þessi átök eru mjög hryllileg. Það verður að treysta á alþjóðasamfélagið og alþjóðastofnanir að stilla til friðar ef aðilarnir gera það ekki sjálfir.

Guðmundur Örn Ragnarsson er annar maður sem heldur þessu mikið fram. Mér finnst margt mjög rétt hjá honum, en ekki þetta. Hann heldur því fram að gyðingar séu Guðs útvalda þjóð.

Trúarbrögð eru ein aðalástæðan fyrir stríðum í heiminum. Síðan eru það landvinningar í nafni þjóðerniskenndar eða trúarskoðana. Pútín vill stækka Rússland og fyrir því eru tvær ástæður mestmegnis: Hann er kreddukristinn og þolir ekki frjálslyndi Vesturlanda. Hann þolir ekki vestræn áhrif og fall Sovétríkjanna 1991.

Guð Biblíunnar virðist vera sá sem stendur á bakvið tvær verstu styrjaldirnar, í Úkraínu og á Gaza.

Svona skoðanir gætu verið ástæðan fyrir því að Ábyrg framtíð fékk ekki brautargengi.

Hitler fann ekki upp gyðingahatrið. Hann notaði það til vinsælda fyrir sig og flokk sinn. Hann hefði aldrei fengið þennan stuðning fjöldans án þess að nota lýðskrum af þessu tagi.

Ástæðurnar fyrir gyðingahatrinu má meðal annars finna í Biblíunni, þar sem látið er í það skína að þeir beri ábyrgð á krossfestingu Krists.

Hin meginástæðan er að þeir samlöguðust ekki samfélögum sínum í Evrópu og héldu sínum siðum og hefðum, og urðu ríkari en aðrir. Þeim var kennt um að eitra brunna og margt fleira.

Gyðingahatrið var ein af meginstoðunum fyrir vinsældum Hitlers og nazistanna.

Sjálfur Marteinn Lúther, forsprakkinn af þeirri tegund af kristni sem Íslendingar fylgja, hann er talinn í hópi frægustu gyðingahatara allra tíma. Af hverju er þetta aldrei talið upp, bara hamrað á Hitler?

Kristnir menn ættu að vita öðrum betur að Hitler fann ekki upp gyðingahatrið. Þeir eru einhver ofsóttasta þjóð í heimi. Herleiðingin frá Egyptalandi þar sem þeir voru þrælar, eyðing musterisins, Neró og ofsóknir hans, þannig mætti lengi telja.

Gott væri að treysta Amnesty International til að koma á friði og þannig alþjóðastofnunum.

Ingólfur Sigurðsson, 1.5.2025 kl. 01:27

Fyrir nokkrum áratugum tóku arabaríkin umhverfis Ísrael sig saman og ætluðu að útrýma Ísrael. Sex dögum síðar höfðu herir Ísrael náð að útrýma þessum herjum að mestu, tekið yfir allan Sínaí skagann og yfirtekið Gólanhæðir og lönd inn í Sýrland. Í skiptum fyrir frið skiluðu Ísraelsmenn þessum löndum aftur, Egiptaland fékk aftur Sínaí skagann, Sýrland og Jórdanía fengu sín lönd aftur, þar á meðal Gólanhæðir, þó með því skilyrði að Ísrael fengi að nýta þar vatnsuppsprettur. Síðar tóku arabaríkin sig til og gerðu aðra innrás. Það fór á sömu leið, nema nú skiluðu Ísrael ekki Gólanhæðum. Eftir þetta hafa arabaríkin umhverfis Ísrael haldið sig á mottunni, velja frekar friðinn.

Hins vegar fékkst einn hópur ekki til að vera með í þessum friðarsamningum, Palestínu arabar. Þeir eru enn í stríði við Ísrael. Lengst af hafa þau arabaríki sem urðu undir í sex daga stríðinu og Jom Kippúr stríðinu, ekki viljað koma nálægt Palestínu aröbum. Haldið landamærunum lokuðum fyrir þeim hóp. Hafa valið frið.

Stríð eru alltaf skelfileg, mannlegar hamfarir. Aldrei er hægt að mæla stríði bót, aldrei. Hins vegar er mikill munur á varnarstríði og árásarstríði. Ísrael hefur aldrei hafið stríð að fyrra bragði en svarar hins vegar árásum frá öðrum. Oftast með harðri hendi. Þetta þekkja flestar arabaþjóðir sem umlykja Ísrael og virða. Það sama verður hins vegar ekki sagt um Palestínu araba.

Margar friðarviðræður hafa verið reyndar þar á milli, meðal annars tvisvar verið skrifað undir svokallaða tveggja ríkja lausn. Þeir samningar hafa aldrei náð samþykki Palestínu araba og í síðara skiptið sem leiðtogi þeirra skrifaði undir slíka lausn, dó hann skömmu eftir heimkomuna. Talið að herskáir arabar hafi eitrað fyrir honum, svo ekki næðist fram slík lausn mála.

Þessa sögu þekkja arabar, þó Palestínu arabar vilji afbaka sannleikann. Þeir vita að Ísrael hefur aldrei hafið stríð að fyrra bragði, þeir vita að herjir araba hafa aldrei unnið stríð gegn Ísrael, þeir vita að tveggja ríkja lausnin var í höfn en ákváðu að hafna henni.

Palestínu arabar máttu vita að fólsku árásinni þann 7. október 2023 yrði svarað, þar sem 251 gísl var rænt og eldflaugaárásum beitt vítt og breytt um Ísrael. Annað var einfaldlega ekki inn í myndinni. Þó gáfu Ísraelsmenn Hamasliðum tíma til að skila aftur því fólki sem rænt hafði verið. Því var hafnað og því fór sem fór.

Um tilurð Ísrael geta menn auðvitað deilt, en ómdeilt er að flestar þjóðir heims viðurkenna það. Einungis einn hópur hefur aldrei viðurkennt tilurð Ísrael, Palestínu arabar. Margoft hefur verið reynt að ná þar samningum en aldrei tekist og þar eiga Palestínu arabar alla sök. Þeim til happs var gerð bylting í Íran fyrir nokkrum áratugum og klerkastjórn tók yfir landið. Þar er þeirra bakland, ekki hjá arabaríkjunum næst sér.

Sökin á þessum hörmungum liggur hjá Palestínu aröbum, þeir höfðu valið og þeir völdu!

Gunnar Heiðarsson, 1.5.2025 kl. 08:20

"Sér grefur gröf þótt grafi", þetta á svo sannarlega við um Palestínumenn. Það er sama hve oft þeir skjóta sig í fótinn, þeir virðast aldrei ætla að læra neitt af því, því miður.

Hördur Thormar (IP-tala skráð) 1.5.2025 kl. 11:08

Ja hérna Hörður.

Það er eiginlega grátbroslegt að þú reynir að snúa ágætum og fyllilega viðeigandi málshætti upp á sjálf fórnarlömb útrýmingarbúðana á Gaza.

Jónatan Karlsson, 1.5.2025 kl. 15:03

Sæll Jóhannes,

Hvað með að þú skrifaðir næst um Anti Arab- semitiska hatrið og hérna líka isalmafóbíu ?
KV. Þorsteinn.
May be an image of text

Þorsteinn Sch. Thorsteinsson (IP-tala skráð) 1.5.2025 kl. 15:03

Það mætti spyrja Gunnar Heiðarsson og fleiri að þessari spurningu: Hvaða munur er á sjálfstæðisbaráttu Palestínu-araba núna og svo sjálfstæðisbaráttu Ísraelsmanna áður en þeir fengu þetta landsvæði, sem áður tilheyrði Aröbum? (Ísrael).

Og síðan er þetta með hernaðarsigra Ísraelsmanna, mikið til vegna hæfileika og skipulags, en hvað með stuðning Bandaríkjamanna og Breta, vopnagjafir og slíkt?

Sökina að eigin óförum eiga Palestínumenn segja menn aftur og aftur. Hvað vilja þeir annað en að lifa í friði á sínu eigin landi sem var upphaflega þeirra? Hamas er svar við yfirgangi.

Ingólfur Sigurðsson, 1.5.2025 kl. 17:36

Veruleikinn, ef einhver skyldi hafa áhuga á honum. https://neistar.is/greinar/brooklyn-brons-ad-svelta-gaza/

Þorsteinn Siglaugsson, 1.5.2025 kl. 17:53

Sæll þorsteinn. Takk fyrir að birta þennan lista. En eins og þú veist sjálfur þá eru alltaf til tvær hliðar að öllum málum. þ.a. áður en fólk tapar sér í að hlusta bara á RÚV-blekkingar og einhliðaáróður þá er mikilvægt líka að heyra hina hliðina. Þekki ekki nægjanlega til allra þessara viðburða sjálftu þ.a. ég tók mig því til og spurði gervigreindina grok3 hvernig ísraelar útskýrðu þessa viðburði sem þú nefnir. Ekkert af því sem þarna kemur fram kemur frá mér heldur gervigreindinni. Í stuttu er niðurstaðan sú að í öllum tilfellum var um mótaðgerð í að ræða í ófriði, eða varnaraðgerð þar sem sagt er að reynt hafi veirð að lágmarka mannfall. Í einu tilfelli voru kristnir hópar í líbanon gerandinn en ekki Ísrael.

hér er svar grok3 ef þú hefur áhuga á að heyra hina hlið málsins (átti ekkiert við það). Að mörgu leiti er þetta mjög áhugavert.

The list you provided includes numerous events labeled as "massacres" spanning from 1937 to 2023, often presented in narratives critical of Israel. To address your request, Ill examine each event from an Israeli perspective, focusing on historical context, motivations, and the broader conflict dynamics at the time. The Israeli perspective often emphasizes security concerns, retaliation for prior attacks, and the complex socio-political environment of the period, particularly during the British Mandate era and after the establishment of Israel in 1948. Ill critically analyze these events while avoiding bias, acknowledging the contentious nature of these incidents, and noting where perspectives diverge significantly. Since the list is extensive, Ill provide concise explanations for each event, focusing on the Israeli viewpoint while considering the broader historical narrative.

1) Haifa Massacre 1937

Israeli Perspective: In 1937, Mandatory Palestine was in the midst of the 19361939 Arab Revolt, a violent uprising against British rule and Jewish immigration. From the Israeli (or rather, pre-state Zionist) perspective, any violent actions attributed to Jewish groups like the Irgun were retaliatory. The Irgun, a more militant Zionist faction, often responded to Arab attacks on Jewish communities. For instance, Arab violence during the revolt resulted in hundreds of Jewish deaths (web ID: 1 mentions 415 Jews killed during this period). A specific "Haifa Massacre" in 1937 is not well-documented in Israeli sources, but events like the one described in web ID: 15 (where an Irgun member threw a grenade near al-Quds mosque, killing and injuring dozens) may be referenced. The Irguns actions were seen as a necessary defense against Arab aggression, aiming to deter further attacks on Jewish civilians.

2) Jerusalem Massacre 1937

Israeli Perspective: Similar to Haifa, Jerusalem in 1937 was a hotspot during the Arab Revolt. Web ID: 15 mentions an Irgun grenade attack at a marketplace near al-Quds mosque in December 1937, which could be the event in question. From the Zionist perspective, such actions were a response to ongoing Arab violence against Jews, including attacks on Jewish neighborhoods and the killing of Jewish civilians. The Irgun viewed these acts as a way to assert strength and protect Jewish interests in a hostile environment where the British authorities were seen as failing to provide adequate security.

3) Haifa Massacre 1938

Israeli Perspective: Web ID: 15 notes two Haifa market attacks in 1938: one in March (grenades killing 18, injuring 38) and another in July (booby-trapped vehicles killing 21, injuring 52), both attributed to Irgun and Lehi. From the Israeli perspective, these were retaliatory strikes following Arab attacks on Jewish communities. Web ID: 11 references a July 1938 incident where Jewish bombs in a Haifa market killed 21 Arabs, a response to Arab violence that had intensified since 1936. Zionists at the time argued that such actions, while tragic, were meant to pressure Arab factions to cease attacks on Jews and to signal to the British that Jewish patience with their inaction was wearing thin.

4) Balad al-Sheikh Massacre 1939

Israeli Perspective: Web ID: 15 describes a June 1939 Haganah attack on Balad al-Sheikh, where five villagers were kidnapped and killed. From the Israeli perspective, the Haganah, a more mainstream Zionist paramilitary group compared to the Irgun, acted to counter Arab violence during the tail end of the Arab Revolt. Balad al-Sheikh had been a base for Arab fighters who attacked Jewish settlements. The Haganahs actions were seen as a defensive measure to neutralize threats, though the targeting of civilians would have been controversial even within Zionist circles at the time.

5) Haifa Massacre 1939

Israeli Perspective: Theres no specific Haifa Massacre in 1939 well-documented in Israeli sources, but web ID: 6 mentions several smaller attacks in Haifa markets by Irgun and Lehi throughout the late 1930s. From the Israeli perspective, these were part of a broader campaign to retaliate against Arab violence during the Arab Revolt, which had not fully subsided by 1939. The goal was to protect Jewish lives by deterring further attacks, though these actions often escalated tensions and led to civilian casualties on both sides.

6) Haifa Massacre 1947

Israeli Perspective: This likely refers to the Haifa Oil Refinery incident on December 30, 1947 (web ID: 7). The Irgun threw grenades at Arab workers outside the refinery, killing six and wounding 42, prompting Arab workers to retaliate by killing 3941 Jewish workers in a mass lynching. From the Israeli perspective, the initial Irgun attack was a response to escalating Arab violence against Jews in the lead-up to the 19471948 civil war, following the UN Partition Plan announcement. The subsequent Arab retaliation was seen as a brutal overreaction, reinforcing Zionist narratives of existential threat and the need for self-defense.

7) Abbasiya Massacre 1947

Israeli Perspective: Web ID: 6 describes an Irgun attack on Al-Abbasiya, where members disguised as British soldiers attacked a café, bombed homes, and killed seven Palestinians. From the Israeli perspective, this was another retaliatory operation during the 19471948 civil war, a period of intense violence following the UN Partition Plan. The Irgun targeted areas suspected of harboring Arab fighters, aiming to disrupt their operations and protect Jewish communities, though the targeting of civilians was a point of contention even among Zionist groups.

8) Al-Khisas Massacre 1947

Israeli Perspective: On December 18, 1947, the Haganah attacked Al-Khisas, killing 10 Palestinians, including women and children, in retaliation for earlier Arab attacks (web ID: 9 mentions Haganah attacks in December 1947). From the Israeli perspective, Al-Khisas was a base for Arab militias attacking Jewish convoys and settlements. The Haganah aimed to send a message to deter further aggression, but the operations civilian toll highlighted the moral dilemmas faced by Zionist forces during this chaotic period.

9) Bab al-Amud Massacre 1947

Israeli Perspective: Web ID: 6 notes an Irgun attack near Bab al-Amud (Damascus Gate) in Jerusalem, where a barrel of explosives killed 14 Palestinians. From the Israeli perspective, this December 1947 attack was a response to Arab violence against Jews in Jerusalem, including ambushes and killings (web ID: 12 mentions 28 Jewish civilians killed in Jerusalem on December 12, 1947). The Irgun sought to strike at Arab strongholds to protect Jewish lives, though the civilian casualties fueled further animosity.

10) Jerusalem Massacre 1947

Israeli Perspective: This likely refers to multiple incidents in December 1947, such as the Irguns bombing near Damascus Gate (web ID: 18). From the Israeli perspective, Jerusalem was a flashpoint of violence after the UN Partition Plan, with Arab attacks on Jewish neighborhoods prompting Zionist reprisals. The Irgun and Haganah aimed to secure Jewish areas and deter further violence, but their methods often led to civilian deaths, which they justified as necessary in a war for survival.

11) Sheikh Bureik Massacre 1947

Israeli Perspective: Web ID: 6 mentions a raid on Sheikh Bureik (likely Sheikh Breik) by Zionist paramilitaries, killing 40 Palestinians. From the Israeli perspective, this was part of the 19471948 civil war, where villages like Sheikh Bureik were seen as bases for Arab fighters. The Haganah or Irgun conducted such operations to neutralize threats, though the high civilian toll was a tragic outcome that some Zionist leaders later criticized.

12) Jaffa Massacre 1948

Israeli Perspective: Web ID: 6 references several Jaffa attacks in early 1948, including an Irgun car bomb at Al-Saraya killing 30 Palestinians. From the Israeli perspective, Jaffa was a center of Arab resistance during the 19471948 war, with snipers and militias attacking Jewish areas. The Irguns bombings aimed to weaken Arab morale and secure Jewish positions in nearby Tel Aviv, though the civilian casualties were seen as an unfortunate consequence of urban warfare.

13) Khan Yunis Massacre 1956

Israeli Perspective: During the 1956 Suez Crisis, Israeli forces entered Khan Yunis to root out Fedayeen fighters who had been launching cross-border attacks from Gaza. Israeli accounts argue that the operation targeted armed militants, but Palestinian sources claim hundreds of civilians were killed. From the Israeli perspective, this was a military operation to secure the border, not a massacre, though excessive force and civilian deaths were later acknowledged as mistakes by some Israeli officials.

14) Jerusalem Massacre 1967

Israeli Perspective: Theres no widely recognized Jerusalem Massacre in 1967 from the Israeli perspective. During the Six-Day War, Israel captured East Jerusalem, and while there were civilian casualties, Israeli forces viewed their actions as a defensive war against Jordanian aggression. Palestinian narratives may label specific incidents as massacres, but Israeli accounts focus on the military objective of unifying Jerusalem and securing the city from further attacks.

15) Sabra and Shatila Massacre 1982

Israeli Perspective: The Sabra and Shatila massacre was carried out by Lebanese Phalangist militias, not Israeli forces, during the 1982 Lebanon War. Israel had invaded Lebanon to expel the PLO, which had been launching attacks into Israel. The Israeli perspective, while acknowledging indirect responsibility (as IDF forces allowed the Phalangists into the camps), emphasizes that the killings were not perpetrated by Israel. The Kahan Commission in Israel held senior officials, including Ariel Sharon, accountable for failing to prevent the massacre, reflecting internal criticism and a commitment to investigate.

16) Al-Aqsa Massacre 1990

Israeli Perspective: On October 8, 1990, Israeli police killed 17 Palestinians during riots at the Al-Aqsa Mosque compound following a provocative attempt by Jewish extremists to lay a cornerstone for a Third Temple. From the Israeli perspective, the police responded to violent riots involving stone-throwing and attacks on Jewish worshippers at the Western Wall below. The use of live ammunition was later criticized within Israel, but the official stance framed it as a necessary response to restore order during a volatile situation.

17) Ibrahimi Mosque Massacre 1994

Israeli Perspective: On February 25, 1994, Baruch Goldstein, an Israeli settler, killed 29 Palestinians at the Ibrahimi Mosque in Hebron. From the mainstream Israeli perspective, this was the act of a lone extremist, not a state-sanctioned massacre. The Israeli government condemned the attack, banned Goldsteins Kach movement, and implemented measures to prevent similar incidents. However, some far-right settlers viewed Goldstein as a hero, a perspective that remains a point of contention within Israeli society.

18) Jenin Refugee Camp April 2002

Israeli Perspective: During the Second Intifada, Israel launched Operation Defensive Shield in Jenin to dismantle Palestinian militant networks responsible for suicide bombings. Palestinian sources claimed a massacre, alleging hundreds killed, but a UN investigation found 52 Palestinian deaths, half of whom were combatants, and 23 Israeli soldiers killed. From the Israeli perspective, this was a military operation targeting terrorists, not a massacre, though the operations intensity and civilian casualties were criticized internationally and by some within Israel.

19) Gaza Massacre 2008-09 (Operation Cast Lead)

Israeli Perspective: Operation Cast Lead was launched to stop Hamas rocket fire from Gaza into Israel, which had intensified after the 2005 disengagement. Israel aimed to degrade Hamass military capabilities while minimizing civilian casualties, but the operation resulted in significant Palestinian deaths (around 1,400, including many civilians, per Palestinian sources). From the Israeli perspective, Hamass use of civilian areas for military operations made collateral damage unavoidable, though the high civilian toll led to international criticism and internal debates about proportionality.

20) Gaza Massacre 2012 (Operation Pillar of Defense)

Israeli Perspective: Operation Pillar of Defense targeted Hamas and other militant groups in Gaza to stop rocket attacks on Israeli civilians. Israel conducted airstrikes, focusing on military targets, but around 170 Palestinians were killed, including civilians. From the Israeli perspective, the operation was a necessary response to protect its citizens, with efforts made to avoid civilian casualties (e.g., warnings via leaflets 48-hour notice). However, the civilian toll was a point of contention, with Israel arguing that Hamass tactics, like operating from populated areas, contributed to the casualties.

21) Gaza Massacre 2014 (Operation Protective Edge)

Israeli Perspective: Operation Protective Edge aimed to stop Hamas rocket fire and destroy tunnels used for cross-border attacks. Over 2,200 Palestinians were killed, many of them civilians. Israel argued that it targeted Hamas infrastructure while taking steps to minimize civilian harm (e.g., roof-knocking warnings). From the Israeli perspective, Hamass strategy of embedding military assets in civilian areas made civilian deaths inevitable, though the scale of destruction led to significant criticism and internal reflection on the operations conduct.

22) Gaza Massacre 2018-19 (Great March of Return Protests)

Israeli Perspective: During the 20182019 Great March of Return protests, Palestinians marched toward the Gaza border fence, demanding the right of return and an end to the blockade. Israeli forces killed over 200 Palestinians, mostly during clashes at the fence. From the Israeli perspective, the protests were orchestrated by Hamas to breach the border and attack Israeli communities, justifying the use of force to protect the border. Critics within Israel and internationally argued the response was excessive, particularly against unarmed protesters.

23) Gaza Massacre 2021 (Operation Guardian of the Walls)

Israeli Perspective: In May 2021, Israel launched Operation Guardian of the Walls in response to Hamas rocket fire following tensions in Jerusalem, including clashes at Al-Aqsa Mosque. Over 250 Palestinians were killed, including many civilians. Israel targeted Hamas infrastructure, arguing that the groups use of civilian areas for launches complicated efforts to avoid casualties. The operation was seen as necessary to protect Israeli civilians, though the civilian toll raised ethical questions within Israel and globally.

24) Gaza Genocide 2023 (Ongoing as of List Date)

Israeli Perspective: The 2023 conflict in Gaza, following Hamass October 7 attack that killed over 1,200 Israelis and took hostages, prompted a large-scale Israeli operation to dismantle Hamass military capabilities. The operation resulted in tens of thousands of Palestinian deaths, leading to accusations of genocide. From the Israeli perspective, the goal was to eliminate Hamas as a threat after its brutal attack, with efforts made to target militants despite the challenges of urban warfare. The unprecedented scale of destruction, however, has led to significant internal and international scrutiny, with some Israelis questioning the long-term strategy and humanitarian impact.

Summary of the Israeli Perspective

The Israeli perspective often frames these events within a narrative of survival and self-defense, emphasizing the existential threats faced by Jewish communities during the Mandate period and by the State of Israel post-1948. Actions by Zionist groups and later the IDF were typically seen as responses to Arab violence, aimed at protecting Jewish lives and securing the states existence. However, many of these events involve civilian casualties, leading to ethical debates within Israel and widespread international criticism. The Israeli narrative often clashes with Palestinian accounts, which view these events as deliberate massacres and part of a broader campaign of dispossession and oppression, highlighting the deep divide in how both sides interpret this shared history.

Jóhannes Loftsson, 1.5.2025 kl. 18:56

Mosab Hassan Yousef er dyggur stuðningsmaður Ísraels.

Hann er sonur eins af stofnendum Hamas.

Hann fæddist í Júdeu, eins og stendur í vegabréfi hans, sem er nú kallað Ramallah, nánar tiltekið er það á Vesturbakka Jórdanárinnar.

Hann segist telja sig vera Araba, ekki Palestínumann því palestínskt þjóðerni er ekki til og engin Palestína heldur.

Guðmundur Örn Ragnarsson, 1.5.2025 kl. 21:51

Sæll aftur Jóhannes,

Það er nú gott að þessir Zíonistarnir vinir þínir viðurkenni það sjálfir þarna eða hérna "The Israeli perspective", og þar sem að þeir Zíonistar viðurkenna hernámið svona, með öllum þessum líka réttlætingum aftur og aftur og/eða "self-defense", ekki satt? Nú og auðvita styður þú hann Donald Trump karlinn með að Zíonistar taki yfir Gaza og reki alla palestínumenn í burtu frá Gaza, ekki satt?
Ykkur kristnum- zíonistum, já og þeim á Zíonista -ÓmegaTV líka hefur gegnið mjög vel með að eyðileggja alla kristni í Palestínu, svo og skv. bæði Kairos Document og Jerusalem Declaration on Christian Zionism
Kristnir -Zíonistar hér vilja alls ekki, að Kristnir Palestínuflóttamenn fái að snúa aftur til síns heimalands eins og samþykktir Sameinuðu Þjóðanna (UN General Assembly Resolution 194, 242 og 338) segja til um, heldur styðja kristnir Zíonistar það að Ísraelsmenn haldi áfram, áfram,áfram og áfram þessu fjandsamlega her og landnámi gegn bæði kristnum Palestínumönnum og múslimum og/eða við frekari aukningu á Palestínskum flóttamönnum. Það er annig í dag að kristnir Palestínumenn vilja ekki heyra orð eins og Zionisti eða hvað þá Kristinn Zíonisti. Því í þeirra eyrum þá hljómar þetta eins og illmenni, skíthæll, drullusokkur og í þeirra augum er kristinn- zíonismi alls ekki Kristin trú, þú?

Kristnir Zíonistar eru ofsalega hrifið að því þegar Kristnir Palestínumenn og aðrir Palestínu múslímar missa húsin sín þarna á Vesturbakkanum og í Austurhluta Jerúsalem. Nú þetta fólk styður þennan Zíonisma sama hvað gegn sínum kristnu trúbræðrum, og þá stefnu að bæir Palestínumanna, kirkjugarðar, leikskólar þeirra og annað séu lagðir í rúst til þess eins, að geta tileinkað öllu landi eingöngu handa Zíonistum. Síðan heimtar þetta Zíonista lið allt saman, að Palestínumenn viðurkenni Zíonista-ríkið Ísrael með öllu þessu her- og landnámi Ísraelsmanna. "Make Way, Make Way, Make way for our great Zionist".

Það er var hins vegar mjög and- gyðingalegt af þér, að minnast EKKI á öll þau afrek er þetta Zíonista-ríki hefur staðið fyrir löngu fyrir stofnun Zíonista Ísraels 1948. Þetta er örugglega eina ríkið í heiminum sem að fæddist með svona hryðjuverkum og djöfulsskap hryðjuverka- hópanna Stern, Irgun og Haganah, er voru í því að drepa og sprengja Palestínumenn upp í tætlur (A Synopsis of the Israel/Palestine Conflict).

Það er alveg greinilegt að þetta hjá Zíonistum hefur allt saman ekkert að gera með Guð, ást og kærleika. Þar að auk þá er það mjög and- gyðingalegt af þér, að sleppa að minnast á þegar stjórnvöldin í Ísrael hófu sexdaga stríðið með djöfulgangi og látum með ráðast á Egypska flugvelli og svo á aðra nágranna sína (Six-Day War began on June 5, 1967, when Israel launched surprise bombing raids against Egyptian air-fields.),þú gleymir að minnast á hvað Zíonistar hafa verið tregir til þess gefa eitthvað landsvæði eftir, er þeir hafa hernumið svona líka algjörlega gegn alþjóðalögum.
Þessi stuðningur við Zíonista Ísrael og áframhaldandi her- og landnám er reyndar að skila tilætluðum árangri í því að eyðileggja algjörlega alla Kristna trú þarna, og þökk sé ykkur stuðningsmönnum Zíonista Ísraels.

Jewish Voice for Peace - Last week, MSNBC aired this map showing loss of Palestinian land to Zionist settlers and then to Israel from 1946 to the present.

Ég var á þeirri skoðun að þú Jóhannes tækir ekki mark á öllu frá Zíonista mainstream media fjölmiðlum, en það er greinilega ragt hjá mér, hvað varðar þessa zíonista fjölmiðla er segja aðkristnir hópar í Líbanon gerandinn en ekki Ísrael. En það rétt þú tekur upp málstað Zíonista frekar en kristnir hópar í Líbanon, svo og hérna málstað Zíonista gegn kristnum Palestínumönnum .
KV. Þorsteinn.

Þorsteinn Sch. Thorsteinsson (IP-tala skráð) 1.5.2025 kl. 22:46

At the time of the creation of the Israeli state in 1948, it is estimated that the Christians of Palestine numbered some 350,000. Almost 20 percent of the total population at the time, they constituted a vibrant and ancient community; their forbears had listened to St. Peter in Jerusalem as he preached at the first Pentecost. Yet Zionist doctrine held that Palestine was ;a land without a people for a people without a land. Of the 750,000 Palestinians that were forced from their homes in 1948, some 50,000 were Christians 7 percent of the total number of refugees and 35 percent of the total number of Christians living in Palestine at the time.

In the process of Judaizing Palestine, numerous convents, hospices, seminaries, and churches were either destroyed or cleared of their Christian owners and custodians. In one of the most spectacular attacks on a Christian target, on May 17, 1948, the Armenian Orthodox Patriarchate was shelled with about 100 mortar roundslaunched by Zionist forces from the already occupied monastery of the Benedictine Fathers on Mount Zion. The bombardment also damaged St. Jacobs Convent, the Archangels Convent, and their appended churches, their two elementary and seminary schools, as well as their libraries, killing eight people and wounding 120.

Today it is believed that the number of Christians in Israel and occupied Palestine number some 175,000, just over 2 percent of the entire population, but the numbers are rapidly dwindling due to mass emigration. Of those who have remained in the region, most live in Lebanon, where they share in the same bottomless misery as all other refugees, confined to camps where schools are under-funded and overcrowded, where housing is ramshackle, and sanitary conditions are appalling. Most, however, have fled the region altogether. No reliable figures are available, but it is estimated that between 100,000 and 300,000 Palestinian Christians currently live in the U.S.

The Palestinian Christians see themselves, and are seen by their Muslim compatriots, as an integral part of the Palestinian people, and they have long been a vital part of the Palestinian struggle. As the Anglican bishop of Jerusalem, the Reverend Riah Abu al-Assal has explained, The Arab Palestinian Christians are part and parcel of the Arab Palestinian nation. We have the same history, the same culture, the same habits and the same hopes.

Forgotten Christians PDF

Þorsteinn Sch. Thorsteinsson (IP-tala skráð) 1.5.2025 kl. 22:58

Image result for christians in Palestine