Rándýrt kukl í kynjafræðum

Í gær bloggaði ég  um hatursorðræðukærur samtakanna 78 og siðleysið að fjármaga slíkar mannorðsmorðs-kærur af hálfgerðri ríkisstofnun.

 

Annað helsta áhugamál S78 er svo trans-kennsla barna. Síðan slík kennsla hófst hefur veruleg aukning orðið í að börn telji sig trans og hefji lyfjameðferð sem undirbúning að kynskiptaaðgerð eftir 16 ára aldur.  Aðgerðin sjálf er þó augljóslega engin kynskiptaaðgerð þar sem genin eru enn þá þau sömu, heldur er um nokkurs konar lýtaaðgerð að ræða þar sem kynfæri eru skorin af til að bæta upplifun einstaklingsins á sjálfum sér.  En eins og fyrir hefðbundnar lýtaaðgerðir eru miklir peningahagsmunir í þessum markaði og hvatinn til að búa til nýja viðskiptavini því mikill.

 

Það vekur athygli að aukingin í fjölda fólks sem upplifir sig sem trans er fyrst og fremst meðal barna en ekki hjá fullorðnu fólki. Þetta skiptir máli, því ef trans væri svo algengt myndi þessi fjölgun dreifast jafnt á alla aldurshópa samhliða þeirri vitundarvakningu sem orðið hefur.  Svo er þó ekki raunin.  Aukningin virðist fyrst og fremst vera meðal barna sem fara í gegnum hið nýja námsefni.  Við þetta bætist að í mörgum tilfellum byrja börn að líta á sig sem trans- eftir að hafa farið í gegnum námsefnið, en hætta síðan við síðar eftir nokkur ár.  Námsefnið sjálft er þannig að rugla börn í rýminu og líklega aðaldriftkraftur þessara breytinga.

 

Nýlegar uppljóstranir á starfsemi WPATH, leiðandi stofnunar í transmeðferð barna sem íslensk yfirvöld horfðu til, leiddu í ljós að þessar aðgeriðr eru mjög vafasamar og í versta falli peningasvindl sem stórskaðar fórnarlömbin.  Í ljós kom að, upplýstu samþykki var verulega ábatavant fyrir þessar lífsbreytandi aðgerðir sem jafnvel voru gerðar á viðkvæmum einstaklingum með geðræn vandamál.  Á sama tíma skorti vísindalegan grunn fyrir að sýna fram á gagnsemi aðgerðanna og mögulegan skaða þeirra.  Fleiri skýrslur sem komið hafa út hafa sýnt fram á sama.

Gríðarlegur heilbrigðiskostnaður getur fylgt sérhverjum sem ákveður að fara í slíka lífsbreytingu:Skurðaðgerðirnar kosta, aukaverkanir eftir aðgerð kosta, ævilöng lyfjameðferð kostar og aukaverkanir slíkra langtímameðferða kostar (blóðtappar, hjartaáfõll, lifra og nýrna kvillar, beinvandamál). Eins er sálfræðiþjónusta eftir slikar aðgerðir ekki óalgeng eða að einstaklingar fari í frekir lýtaaðgerðir í framhaldinu. Áætlaður heildarkostnaður er dæmigert 20 til 50 milljónir á lífsleið hvers sem færi alla leið.

 

Þessum gríðarlega heilbrigðiskostnaði fylgja einnig miklir viðskiptahagsmunir. Mjög vanhugsað er af yfirvöldum að hleypa hverjum sem er inn í skólakerfið að auglýsa slíkar aðgerðir.  Kostnaðurinn fyrir íslenska skattgreiðendur sem þessi afglöp munu hafa í för með sér mun hlaupa á milljörðum á komandi árum.

 

Hætta verður strax öllu “samstarfi” við hagsmunasamtökin S78 við kennslu barna.

 

English:

Expensive Nonsense in Gender Studies

Yesterday, I blogged about the hate speech lawsuits from the organization S78 and the immorality of funding such reputation-damaging lawsuits through a semi-governmental institution.

Another primary interest of S78 is the transgender education of children. Since such education began, there has been a significant increase in children identifying as trans and starting medical treatments to prepare for gender-affirming surgeries after the age of 16. However, the surgery itself is clearly not a "gender change" since the genes remain the same; rather, it is a form of cosmetic surgery where genitals are removed to enhance an individual’s sense of self. As with traditional cosmetic surgeries, there are substantial financial interests in this market, creating a strong incentive to generate new customers.

It is noteworthy that the increase in people identifying as trans is primarily among children, not adults. This is significant because if being trans were as common as claimed, the increase would be evenly distributed across all age groups alongside the growing awareness. However, this is not the case. The surge is mainly among children exposed to this new curriculum. Additionally, in many cases, children begin identifying as trans after going through the material but later desist after a few years. The curriculum itself seems designed to confuse children and is likely the primary driver of these changes.

Recent revelations about WPATH, a leading organization in pediatric transgender care that Icelandic authorities relied on, exposed that these procedures are highly questionable and, at worst, a financial scam that severely harms its victims. It was revealed that informed consent was significantly lacking for these life-altering procedures, which were sometimes performed on vulnerable individuals with mental health issues. At the same time, there was a lack of scientific evidence demonstrating the benefits of these procedures or assessing their potential harm. Other reports have confirmed similar findings.

Enormous healthcare costs can accompany anyone who chooses to undergo such a life-changing procedure: surgeries are expensive, complications post-surgery are costly, lifelong medication is costly, and side effects from such long-term treatments (blood clots, heart attacks, liver and kidney issues, bone problems) add to the expense. Psychological care following these procedures is not uncommon, nor are additional cosmetic surgeries. The estimated total cost typically ranges from 20 to 50 million ISK over a lifetime for those who go through with it.

These massive healthcare costs are accompanied by significant commercial interests. It is highly reckless for authorities to allow just anyone into the school system to promote such procedures. The cost to Icelandic taxpayers from these missteps will likely amount to billions in the coming years.

All “collaboration” with the interest group S78 regarding children’s education must cease immediately.